Nescio ik denk dat er ook heel veel factoren een rol spelen. Niet verhuizen kan ook weer een beschermende factor zijn.
Ik ben zelf heel blij dat ik als kind altijd in hetzelfde dorp ben blijven wonen (ondanks dat ik nu nooit meer in dit specifieke dorp wil wonen). Ik denk dat het ook te maken heeft met je gezinssituatie. De mijne was niet stabiel, maar mijn omgeving juist wel en deze veranderende gelukkig ook niet. Een oma en opa om de hoek, meerdere betrokken buren die altijd een oogje in het zeil hielden, idem voor een tante, mijn hele jeugd dezelfde vriendinnetjes gehad etc. Ik denk dat ik zonder deze vaste en stabiele omgeving niet zou staan, waar ik nu sta.
Het lijkt mij persoonlijk heel naar als je als kind constant opnieuw moet beginnen. Ik denk 1 a 2x is nog net overzien, maar bijv elke twee jaar lijkt mij niet gezond voor een kind. Je krijgt gewoon niet de mogelijkheid om een langdurige stabiele relatie op te bouwen met iemand. Juist in de puberteit, is het contact met leeftijdsgenoten erg belangrijk. Hoe fijn en stabiel je thuissituatie ook is, dit moet toch stress geven?
