Manque ik snap je helemaal!
Wat ik vooral lastig vind hierin is dat het veel meer leeft onder jongeren dan bij ons vroeger. Alle vriendjes/vriendinnetjes die de afgelopen jaren bij ons over de vloer zijn gekomen zijn de afgelopen maanden uit de kast gekomen (ik vind dat echt een kut-term trouwens, is daar een betere benaming voor?). Dus dat kan eigenlijk 2 kanten op: zocht die onbewust altijd al kinderen op die 'anders' zijn, of speelt het mee dat er nu meer zichtbaarheid aan is en pubers van nu dat eerder aangrijpen als een zoektocht om ergens bij te willen horen? Statistisch gezien vind ik het opvallend dat 100% van de vriendengroep queer is.. Dat zou je verwachten bij iemand die al wat verder is in de zoektocht naar diens identiteit, iemand die vrienden maakt bij bijvoorbeeld jong & out en bewust de lgbt-community opzoekt, maar van een vriendengroep op de basisschool?
Zowel I (NB/pan) als H (pan) zijn heel erg actief op tiktok daarmee en er dus veel mee bezig. (Van H vermoedde ik overigens al jaren dat zij niet hetero was, die was 6 of 7 toen ze begon te praten over meisjes en voor het eerst uitsprak dat ze dacht bi te zijn. Dat was lang voordat ze tiktok had).
Dus in die zin, snap ik het idee waarom het een trend wordt genoemd.
Daartegenover staat wel dat als een puber de behoefte niet heeft en niet al ergens al aan zal twijfelen, die ook een stuk minder geneigd zal zijn om de lgbt-community op tiktok op te zoeken natuurlijk 😉
Wat ik voornamelijk hoop eigenlijk, is dat het allemaal veel simpeler is. Ik denk dat er veel meer mensen van onze generatie en ouder zijn die ergens in het queerspectrum vallen dan we beseffen. Ik merk aan mezelf bijvoorbeeld ook dat terwijl ik me altijd geïdentificeerd heb als hetero, ik waarschijnlijk veel meer neig naar bi. Maarja, ik heb een relatief stabiele heteroseksuele relatie, dus het is voor mij niet zinvol om dat nu verder te gaan verdiepen.
Hoeveel mensen lopen er rond zoals ik? Die vanuit gemak maar default-hetero zijn? Mensen die hun bi/pan-zijn onderdrukken door hun omgeving? Die zich maar onder cis scharen omdat het makkelijker is om zich te navigeren in een cismaatschappij en gewoon geen zin hebben in de strijd en oordelen? Het privé uiten, of maar gewoon accepteren dat het een deel van zichzelf is waar ze niet bewust iets mee doen?
Als je al die mensen gaat meetellen, kom je dan statistisch gezien niet gewoon op hetzelfde percentage uit als bij de tiktok-pubers, en is de trend dan niet gewoon zelfacceptatie?
Ik hoop dat door de huidige zichtbaarheid op oa social media en de invloed op de huidige generatie pubers we uiteindelijk (over heel veel jaar) kunnen uitgroeien naar een maatschappij waarin het spectrum eerder de norm is dan cishet. En als tiktok daaraan kan bijdragen, alleen maar mooi meegenomen. Door er meer zichtbaarheid aan te geven groeit de acceptatie, waardoor de drempel om je anders te identificeren een stuk lager kan zijn. In die zin is het alleen maar logisch dat er steeds meer niet-cishet mensen gaan opstaan.
Maar.. aan de andere kant begrijp ik ook, zeker nu, de angst voor een trend. Alles staat op zijn kop. Voor I zal het best zwaar gaan worden, die zal tegen een hele hoop shit aan gaan lopen die een cishetpersoon niet heeft. Ik gun mijn kind een fijn, makkelijk leven, en dit bemoeilijkt dat.
Dus ik heb gisteren ook echt wel gevoelens gehad in die richting, wat als het een trend is, moet ik nou alles opnieuw gaan leren, samen de strijd aan gaan met oa familie, voor die een paar zware jaren vol oordelen om het vervolgens weer terug te draaien?
Maar goed, het van me afschrijven heeft wel geholpen en dat heeft tot rust kunnen komen. Zelfs al besluit die over een paar jaar toch iets anders te zijn, dan kijkt die terug op een fase waarin die onvoorwaardelijk gesteund werd binnen het gezin, en dat vind ik meer waard dan alle andere dingen. Het zal soms moeilijk zijn, maar met niet jezelf mogen zijn is het sowieso altijd moeilijk.
