Ik heb alles wat ik had herschreven en ook heel veel nieuw materiaal geschreven. In de afgelopen 20 dagen heb ik 30.000 woorden geschreven, wat echt heel erg veel is. Voor mij iig. Nog 20.000 te gaan dan heb ik mijn minimum die ik heb bedacht voor mezelf gehaald. Dat moet haast wel lukken, want ik ben nu gekomen tot het moment dat ik bevallen ben van mijn oudste zoon.
Het eerste deel (totdat ik de vader van mijn kinderen ontmoet) is gelezen door een vriendin. Ik hoop dat ik al haar aanmerkingen heb verwerkt voor vrijdag en dan gaat ie naar de rest van mijn proeflezers!
Die bestaan uit nog één andere vriendin, 6 mede co-ouderschap moeders en nog 2 vrouwen die wat verder van mij af staan en alleen maar weten hoe het nu is.
Ook heb ik twee hoofdstukken uitgekozen die samen met mijn synopsis naar een uitgever worden verstuurd binnenkort, echt zo ontzettend spannend. Wat gaat die ervan vinden? Vind diegene ook dat ik kan schrijven of helemaal niet?
Wat ook bijzonder is en wat ik zeker in mijn dankwoord ga meenemen is dat ik bij de originele planning van de speeddate (wat heel veel werk is weet ik nu 😉 ) de vader van mijn kinderen helemaal niet ontmoet had. Dit maakt voor mij het meant to be verhaal steeds echter. Dus mijn dank gaat uit naar degene die een andere planning voor die avond bedacht waardoor ik hem wel heb ontmoet en waardoor ik nu twee prachtige kinderen heb ❤️
