Leuke dingen aan kraamtijd

Ik vond de kraamtijd echt verschrikkelijk, misschien lag dat op dat moment ook aan mijn gezondheid (fysiek) want het was een horror bevalling.

Ik zit te denken, maar kan echt niks bedenken. Ik mocht hem niet optillen, niet met hem lopen helemaal niks. Daarna heb ik de tijd dubbel en dwars ingehaald, hij was een huilbaby en ik heb 4 maanden lang overdag met hem op de bank gezeten en stiekem vond ik dat toch wel heel erg fijn. (Hij wilde niet in de draagzak)

Ik vond de kraamtijd ook verschrikkelijk, sorry. Mijn hele lijf deed zeer van de bevalling en de 5 slapeloze dagen (serieus 4 nachten en 5 dagen niet geslapen, zelfs niet 5 minuten) hielpen ook niet. Daarbij een pnd. Jackpot!

Wat ik wel leuk vond... eh... nou ... eh... Hij was het mooiste kindje wat ik ooit had gezien en eh... dat was het, sorry. Verder alleen maar angst, stress, verdriet, slapeloosheid en wanhoop.
Nee wacht, wat ik echt heel erg mooi vond was om mijn vriend als vader te zien. Hij was zo verliefd op onze zoon, en op mij. Hij heeft weken op die roze wolk gezeten. Ik kon daar wel van genieten (om vervolgens in huilen uit te barsten want ik voelde me zo schuldig dat ik me niet zo voelde)

Kraamweken is -op de korte verliefde momentjes na- afzien, de maanden erna zijn moeilijk en met een jaar wordt het leuk.

Ik vond de kraamtijd na mijn eerste bevalling ook verschrikkelijk, kan me er weinig positiefs van herinneren, behalve misschien de trots op zo'n mooi baby'tje.

Bij de tweede was de roze wolk er wel, misschien omdat we beter wisten wat we konden verwachten en beter onze grenzen bewaakten. Zo begonnen we pas na een week met kraambezoek, maximaal één op één dag en nooit in de avond en waren we luchtiger over borstvoeding geven: als het lukt dan is het mooi en zo niet dan is het ook goed.

Het was nog steeds pittig met weinig slaap, maar ik heb vooral ook genoten van zo'n klein slapend baby'tje tegen me aan, de geluidjes, de geur. Vooral dat ze zo heerlijk tegen je aan kunnen slapen mis ik soms echt.

Ik vond het eerste moment lekker naar buiten beide keren heerlijk. 2 winter kinderen, dus lekker inpakken en dan een klein rondje wandelen. En straks als de baby er is en de oudste die het allemaal spannend vindt maar wel zo trots. Met ze alle lekker in bed liggen letterlijk snuffelen aan de baby . Ik vond het ook leuk om te zien hoe de baby elke keer weer aan kwam in gewicht. Ik gaf/geef borstvoeding dus gaf mij een goed gevoel dat hij groeide op voeding die ik zelf maak.

Ik ben een beetje raar geloof ik haha. Ik vond de kraamtijd geweldig!! Ik had tijdens de zwangerschap vanaf ongeveer 6 weken niet meer dan 2 of uitzonderlijk 3x een uur geslapen snachts en zodra mijn zoontje eruit was, sliep ik vaak 3 blokken van 1,5 a 2 uur, dus dat was een echte verademing.

We hadden ook een geweldige kraamzorg, ik heb me echt thuis opgesloten, met mijn man, zoontje en kraamzorg en alleen onze ouders en broer en zus zijn langs geweest. Heerlijke hele dag met baby op mijn buik gelegen, series gekeken, geslapen, geboortekaartjes verstuurd, allerlei fruithapjes van de kraamzorg gekregen, de mooiste creaties.

En de eerste keer buiten wandelen, oh wat was ik mega super trots.

En daarna langzaam meer bezoek, maar de eerste 6 weken vooral rustig gehouden. De eerste keer in de auto, ik vond alles geweldig haha. Ik liep bijna 24/7 met m'n zoontje op mijn buik. Heerlijk.

Na 7 weken hadden we een super tof kraamfeest en ben ik cursus babymassage gaan doen.

Maar waar je kan proberen van te genieten:

• kijken naar je kindje, ziijn/haar huid voelen op de jouwe, elkaar warmte voelen (wij hebben echt vooral bloot op bloot gelegen)
• kijken naar die kleine bewegingen, van de handjes en uitrekken
• de hoera houding (was bij ons wel wat later) als ze een keer slapen op een andere plek dan jou of je vrouw
• lekker de dingen eten die je nu al hebt voorbereid, zodat je daar straks geen werk meer aan hebt
• genieten van de kraamzorg die zorgt dat jullie leefruimte schoon is en alle fruit creaties

Ik ben in het buitenland bevallen (in het zkh) en bij ons blijf je hier minstens 3 dagen. De eerste keer vond ik dat verschrikkelijk, ik wou graag naar huis etc.
de tweede keer vond ik het echter geweldig. Die een op een tijd met de baby, ik kon er heel erg van genieten.
Dus ik zou zeggen, zeg tegen de mensen dat er niemand welkom is de eerste week en geniet er lekker van met je gezinnetje. De rest komt later wel. Dit zou ik doen.

[verwijderd] dit zou ik ook doen. Mijn familie kwam bijna direct naar het ziekenhuis. Ik was zo trots en ik wou hem echt laten zien, maar achteraf was dit teveel. Mijn schoonfamilie kwam een week later en bleven ook 3 dagen in de buurt. Toen vond ik dat wel leuk, maar achteraf gezien had ik dat niet moeten doen. Het is teveel. De eerste periode is voor jou en de baby, om elkaar te leren kennen. En niet voor familie en vrienden.
Ik kreeg ook zoveel vragen waar ik niets mee kon.
"Hoe voelt het als moeder?" Weet ik niet.
"Ben je verliefd? Is hij mooi?" Ik denk het.
"Ben je moe, geef je bv, hoelang slaapt hij al?" Weet ik niet.
"Moet hij niet eten? Waarom huilt hij?" Weet ik niet.
Ik was pas 1 dag moeder en ik kreeg het gevoel dit allemaal te moeten weten. Ik wist het niet, ik kende mijn kind nog niet, ik wist niet waarom hij huilde. Ik had geen idee wat ik moest doen.
En het was echt allemaal goed bedoelt, maar met elke vraag ging ik mij slechter en slechter voelen.

De volgende keer wacht ik een week voordat ik mensen laat komen. (Buiten mijn ouders en mij schoonmoeder om)

De eerste 9 dagen lagen wij op de afdeling neonatologie. En hoe gek dat ook klinkt, het was best een zorgeloze tijd. De grote twijfels en onzekerheid kwamen bij mij pas toen ik naar huis ging (al heb ik in de ziekenhuis ook heus wel een kraamtraantje weggepinkt hoor). Ik had 24/7 een goede elektrische kolf voor handen, mijn baby lag de hele tijd in een mooi plastic wiegje naast me, iedereen die op bezoek kwam nam allerlei lekkers voor me mee en ik mocht de hele dag in bed liggen en internetten. Ik heb de eerste dagen echt kunnen uitrusten.

Zo een klein babietne dat tegen je aan slaapt heerlijk. Even geen huishouden hoeven doen. Heerlijk. Slapeloze nachten en een huilende baby zijn wel vervelend. Maar ik vond het de 2e x erg schelen dat je niet voor het eerst moeder bent geworden. Je hebt toch al wel wat ervaring en het is iets minder overweldigend

Ik kan eigenlijk bij beide keren niet spreken over een leuke kraamtijd.
Eerste keer had ik een ontzettend heftige bevalling gehad dus de kraamtijd was heel zwaar.
En de 2de keer een super goede bevalling maar door mijn partner een vervelende tijd gehad.

En enige wat ik wil meegeven is probeer te genieten van alle mooie momenten samen. Het is vaak een heftige periode met weinig slaap en heel veel aan elkaar wennen en je leeft van voeding naar voeding. Maar die periode is ook zo snel voorbij en krijg je niet meer terug.

Het enige leuke tot nu toe is de blik van mijn vriend als ik een krijsende baby aanpak en deze meteen stil wordt als hij mij ruikt. Onbetaalbaar die verbaasde kop van vriend, telkens weer
Voor de rest is het even doorbikkelen met al het slaapgebrek.

Ontzie je vrouw! Samen een kind, samen de zorg.
Ben mijn vriend dankbaar voor de nachten dat hij mij tegelijkertijd met de andere kinderen naar bed stuurt om vervolgens één voeding uit de fles te geven en dan tot 2:00 op te zitten met de baby tot die weer een voeding nodig heeft. Zo krijg ik nog een beetje slaap...

Oh, maar de eerste lachjes, en de donshaartjes op baby's oortjes zijn ook best schattig hoor
En het voldane kreuntje als ze voldaan zijn na een voeding en in slaap vallen. Wat zijn ze lief als ze slapen!

Ik vond het vooral erg leuk om helemaal niks te hoeven en vooral veel te mogen slapen en knuffelen met de baby. Verzorgd worden. Heerlijk.

Geen idee wat mijn man allemaal deed en of hij het leuk vond. Ik zal dat zo eens vragen.

Vulpen erg lastig, maar doorzetten en dan lukt het uiteindelijk wel ookal duurt het iets langer.
Mijn vriend geeft vrij snel op of reageert geërgerd, en dan heb ik al snel zoiets van "geef maar aan mij" maar ondertussen voelt het wel alsof er veel op mij terecht komt.

Misschien ook dingen in huis halen die je vrouw niet mag tijdens de zwangerschap? Ik heb de kraamweek lekker dingen gegeten en gedronken waar ik al maanden naar uit zat te kijken.

• Het eerste momentje met de andere kinderen. Vond het heel mooi. Was magisch, ze vonden het zo bijzonder. (Mijn oudste zei hij stinkt. )
• De baby showen aan de familie. De naam vertellen.
• Het euforische gevoel nadat je bent bevallen.

Maar ik denk dat de eerste weken ook gewoon erg pittig zijn. Heel weinig slaap, wennen aan de nieuwe situatie. De baby leren kennen en uitzoeken wat hij/zij wil.

Hoop dat je achteraf kan zeggen dat jullie een mooie kraamtijd hebben gehad.

Ik vond de kraamtijd echt zo fijn!! Kon er enorm van genieten. Ik was ook weer snel (tweede dag) up & running en heb daardoor ook niet veel tijd in bed doorgebracht. Dat scheelt denk ik ook wel.

Eerste badje, eerste keer dat fam en vrienden hem zagen, de felicitaties, de kaarten, geboortekaartjes eindelijk kunnen versturen, genieten van dat kleine hummeltje op mn buik, de eerste keer naar buiten enz enz.

Het enige wat klote was, was dat de borstvoeding niet op gang kwam. Op dag 5 heb ik het opgegeven en daar zijn wel wat tranen bij gevallen. Achteraf wel.spijt dat ik niet door heb gezet, maar op dat moment de beste keuze.