[verwijderd] van het ongeluk zelf weet ze gelukkig niks meer. Wel de jaren erna. Toen het nog erg zichtbaar was, vroegen andere kinderen wel wat het was. Soms zelfs volwassenen. Maar ze heeft het nooit willen verbergen en droeg gewoon kleding met blote schouders.
Ik heb het ongeluk zelf mijn vriendin nooit kwalijk genomen, het had mij zelf ook kunnen gebeuren. Alleen de manier waarop ze ermee omging, was erg pijnlijk. Achteraf gezien had ik mij daar meer over moeten uitspreken ipv alles maar goedpraten en accepteren. Dit heeft altijd tussen ons in blijven staan. Het is inmiddels dan ook meer een kennis dan vriendin geworden.