Deliana ik had al bijna 6 weken niks meer gehoord van hem! Het mailen heb ik inderdaad zakelijk en kort gehouden en dat leek wel te werken. Daar ga ik dus mee verder.
Ik had alleen gisteren toen de kinderen thuis kwamen een terugval (ik hoorde het stemmetje wel in mijn hoofd om een steen te zijn maar ik was boos en heb dat genegeerd 🙈).
Ze hadden hem op Whatsapp geblokkeerd, maar schijnbaar komen berichten in groepsapps nog wel door. Ze waren amper binnen en er stroomden al weer berichten binnen van hem over hoe ze volgende week met hem moeten afspreken om uit te praten wat er gisteren gebeurd is. De kinderen wilden echt niet met hem praten en ik zag aan H dat ze redelijk in paniek begon te raken. (Telefoon van I stond uit, nu nog steeds)
Ik was op dat moment zó boos dat ik hem dus gemaild heb dat hij niet moest verwachten dat ze volgende week maar terug komen, wéér gaan praten en als hij in de eerste instantie gewoon geluisterd had en ze ruimte had gegeven zonder al dat hysterische gezeik van moeten uitpraten het al lang opgelost had kunnen zijn.
Daarop kreeg ik een tirade dat ik me nergens mee moest bemoeien en hij dat zelf wel met de kinderen regelde, en dus dat stuk waarin hij I naar beneden haalde, maar tegelijkertijd dat zijn mailtje binnen kwam is H ook uit de groepsapp gestapt. Ik heb dus alleen gereageerd met 'oke succes'.
Hij gaat nog wel ontdekken dat hij mijn hulp nodig gaat hebben om het contact te herstellen, maar als het zo ver komt verwijs ik hem wel weer terug naar het feit dat ik me er niet mee mag bemoeien 🤷♀️
Ansji Ik had niet genoeg alcohol in huis om dronken te worden, dat is het nadeel van niet drinken 🤣
Ik heb ook geen idee wat hij nu wil of verwacht. Ik kreeg even het idee dat hij dus zowaar aan de kant van de kinderen stond omdat hij ook boos was op S, maar dat gevoel heb ik nu niet meer. Het enige wat hij wil is het zo snel mogelijk weer uitpraten, dat gaat niet gebeuren.
Het schijnt ook dat hij het slot van de badkamer open heeft geprobeerd te breken, (ik weet even niet meer bij wie) dus die voelde zich enorm onveilig omdat ze daar ook moesten omkleden voor het zwembad.
iMoeder als er echt geen contact meer zou zijn... een deel van me zou feest vieren!
Maar ik ben ook zo gepusht door de rechtbank en alle instanties toen dat ik ook nog zo'n stemmetje heb dat contact noodzakelijk is. Wat is schadelijker voor de kinderen, contact met een kut-ouder, of geen ouder? Wat zijn de juridische gevolgen? Emotioneel op de langere termijn? Krijgen ze er dan spijt van dat ze zich niet hebben aangepast aan hem om het contact te behouden? Gaan de kinderen dan niet een enorme afwijzing voelen?
Mijn moeder heeft het contact met mij verbroken en ik weet dus uit ervaring hoe pijnlijk het kan zijn als je ouder niks meer met je te maken wil hebben. Ik was al volwassen toen dat gebeurde, maar dat wil ik voor de kinderen ook niet..
Ze willen zelf ook geen contact meer (I wil zelfs naar de rechtbank) maar dat vind ik ook een flinke beslissing, kunnen ze die gevolgen wel overzien op deze leeftijd?
En tegelijkertijd, hun vader in hun leven is óók niet gezond. Er is gewoon geen win-win situatie mogelijk.
Nouja, zo veel vragen dus, waardoor het voor mij ook niet echt een kwestie is van ontspannen in het idee dat er geen contact meer hoeft te zijn..
