Ik kan me niet concentreren op mijn boek, dus bij deze. Wel een heel lang verhaal 🙈
Tldr: ex en zijn vriendin zijn kut.
Ik had een tijdje terug gedeeld dat het echt niet goed gaat tussen I en stiefmoeder (S, voor het gemak maar even), dat weekend dat die huilend appte en naar huis wilde. Dat is in februari/maart ofzo geweest? Sindsdien wil I gewoon niet meer logeren, en is het een en al drama.
H heeft ook problemen met S, niet zo extreem als I maar zij mag haar ook niet.
Die hele situatie moet gewoon uitgepraat worden, maar ex en S willen dat pertinent alleen maar in een persoonlijk gesprek bij hun thuis, als onderdeel van een weekend logeren. Gewoon even 10 minuten zitten en doen alsof er niks aan de hand is en vervolgens gaan zwemmen. Ex ziet niet in dat het echt serieus is.
H&I zijn allebei niet heel sterk in confrontaties en voelen zich daar niet bij op hun gemak. Ze vertrouwen hun vader niet dat hij bereid is om te luisteren naar ze want ze hebben het gevoel dat hij toch altijd partij kiest voor S, en S is extreem dominant. En dan ook nog in hun huis, dus sowieso al geen plek waar ze echt het gevoel hebben dat ze zichzelf daar kunnen zijn en ze kunnen niet makkelijk weer naar huis als het fout gaat. Het is hun tegen zij, maar het zijn wel 2 dominantie volwassenen tegen 2 kinderen en daardoor gewoon echt in de meerderheid. Ik snap wel dat de kinderen dat niet willen.
En ondertussen was S H aan het appen over plannen voor vaderdag, dus het kwam over alsof de uitkomst van dat gesprek wat ze dan moesten hebben al besloten was als S al een maand verder aan het plannen ging voordat dat gesprek überhaupt plaats had gevonden. (Dat zou afgelopen weekend zijn)
H&I hebben voet bij stuk gehouden en aangegeven het gesprek niet face to face aan te willen gaan, dus dat het uitgesproken moest worden voor het (afgelopen) weekend. Ex negeert dat al maanden, die heeft dus een keer toegegeven door dan met ze naar de gamehal te gaan blijkbaar onder voorwaarde dat ze dit weekend zouden logeren (ik wist van niks), maar hij blijft doen alsof het allemaal wel meevalt en neemt geen enkel initiatief om te praten.
Afgelopen donderdag heeft H dus maar dat initiatief genomen en een whatsappgroep aangemaakt, (mij daar ook aan toegevoegd) zodat het nu gewoon uitgesproken kon worden voordat ze dat weekend daarheen zouden gaan.
S stapte er meteen uit want die wil niet op die manier in gesprek. Ex heeft vervolgens alleen maar lopen zeiken dat ze maar moeten leren communiceren als volwassenen en hij ook het gesprek niet met ze aan wilde gaan, behalve op zijn manier, dus zaterdag, face to face bij hem thuis.
Ik had ondertussen een afspraak en was niet online, en het is helemaal fout gaan lopen.
H heeft S opnieuw toegevoegd aan de chat, en toen S er direct wéér uit stapte heeft H haar een trut genoemd omdat ze steeds weg liep terwijl H het alleen maar wilde oplossen.
Ex beschuldigde mij ervan in die app alle berichten van H te typen, maar ik was dus niet eens thuis 🙄
Ook enorm denigrerend naar H, alsof zij zelf geen recht heeft op haar emoties en niet boos kan zijn..
En ergens in die app heeft H gevraagd aan ex, op z'n puberiaans, of hij een sticker wilde.
Dus ex ontplofte naar mij via de mail dat H zo onbeschoft was, en geen wonder dat ze een psycholoog nodig heeft. Typisch, hij heeft een handtekening moeten zetten dus hij weet van de verwijzing, en meteen wordt het weer tegen haar gebruikt 😔
En ik kreeg een bak shit dat ik die appgroep aan gemaakt zou hebben om de kinderen op te stoken tegen hun vader. Ik had de groep niet aangemaakt en was niet eens online..
Vervolgens heeft S H privé een bericht gestuurd met gezeik over mij, dat S gewoon een normaal gesprek wilde voeren bij hun thuis, maar het toch niet mocht van mij want ze mogen toch niks van me (??).
En vanaf dat moment ontplofte het 🙈
I kwam rond hetzelfde moment thuis, en ik heb ook alle regels laten varen. Als ze van mij niks mochten, prima, ga je gang maar. Het enige wat ze van mij niet mochten, was namelijk S blokkeren en niet schelden.
Dus op dat moment heb ik ook gezegd, doe maar wat je wil, ik bemoei me er niet meer mee 🤷♀️
H heeft S geblokkeerd en I heeft S echt hard aangevallen, uitgescholden, opmerkingen over hoe ranzig de soep was die S de laatste keer gemaakt had Allemaal vrij kinderachtig, maar zoals I al zei 'Ik ben ook pas 12 dus ik hoef me niet volwassen te gedragen' 🙈
En I heeft een best lange mail naar ex gestuurd, een complete opsomming van alles wat ik kut vind aan S en jij kiest toch alleen maar voor haar
Sindsdien praten ex en S niet meer tegen ons, maar S is weer bezig met haar gebruikelijke patroon van passief agressieve Instagram stories, en plaatst alleen maar belachelijke quotes met opmerkingen als hoe geweldig het weekend was zonder gezeik (omdat de kinderen niet kwamen), en hoe fantastisch het leven is als je negatieve mensen (de kinderen) loslaat.
Vet gezellig dus allemaal, maar ze zijn er beiden volledig van overtuigd dat het allemaal mijn schuld is, ik de kinderen op stook en ze niet mochten logeren, dat ik een waardeloze moeder ben omdat de kinderen onbeschoft waren, (en dat ben ik ook, want ik heb ze beloond omdat ze voor zichzelf op kwamen 🙈) dus ik zie het nog best gebeuren dat het weer tot een rechtzaak gaat komen omdat de kinderen nu helemaal niet meer willen logeren.
Het laatste wat ik ex dus gezegd heb is dat als dit niet verandert ik me volledig terug trek, en hij de omgang voortaan maar regelt met de kinderen. Er hangt een familieplanner dus ze zien zelf wanneer ze kunnen, en tja.. dat ze niet meer willen is gewoon niet mijn schuld. Maar dan moet hij niet bij mij komen janken als ze hem dan al maanden niet meer gezien hebben 😬
Misschien dat hij dan wel beseft dat 'mijn invloed' ook in zijn belang is en ik de kinderen helemaal niet tegen hem op stook.
Maarja, mocht het tot een rechtzaak komen, dan klaagt hij dus eigenlijk gewoon zijn kinderen aan omdat ze niet bij zijn vriendin willen zijn. Maar hij ziet het echt niet, alles ligt aan mij 🙄
En de kinderen doen niet wat hij wil, dus nu negeert hij ze gewoon..
Gaat echt geweldig dus.
