Wat een ellende allemaal.. En dan heb je waarschijnlijk nog niet stil kunnen staan bij je eigen emoties doordat je zo druk en verantwoordelijk bent geweest.
Nu weet ik te weinig van jouw situatie af, maar het klinkt alsof jullie al jaren in dezelfde partoon zitten. En dat is best ingewikkeld om dat ineens te doorbreken, maar uiteindelijk wel heel belangrijk als je de dynamiek tussen jullie wil veranderen. Ik zou - zodra de rust is wedergekeerd en je moeder weer gezond is - de ergernissen bespreken met je familie. En goed onderzoeken wat jouw rol en functie is binnen het gezin en waar je nog achter staat en waar niet.
Probleem in dit soort situaties is dat iedereen van jou verwacht dat je alles op je neemt, zeker als je dat altijd hebt gedaan. Het zou mooi zijn als je de verantwoordelijkheid bij een ander zou kunnen neerleggen en dat het ook wordt opgepakt door je broer en zus.
Maar goed dat je je grenzen aanvoelt en aangeeft, dat is altijd belangrijke stap.
En wordt je vader behandeld voor zijn PTSS of wil hij dat liever niet?
