iMoeder Maar ingrijpen, willen sturen en voorkomen, obstakels uit de weg willen ruimen, met ouders/andere kinderen in gesprek gaan; nee. Zeker op deze leeftijd niet!
Maar ik heb het ook helemaal niet over al deze dingen hè. En ts ook niet. Zij schetst vanuit emoties (mogelijk heftige emoties!) een beeld van de situatie en vraagt: "wat kan ik doen?" Dat is een enorm brede vraag. Je kunt dan meteen denken aan de dingen die je hierboven noemt, maar je kunt ook denken aan de andere dingen die je noemde (begeleiden, steunen, advies geven, veilige omgeving creëren, enz.). We weten niet waar ts aan dacht, of ze in haar emoties überhaupt ergens aan dacht. Dan vind ik het wel ver gaan om direct in te vullen dat ts een curling ouder is.
Ik ben het verder helemaal met je eens dat je op die leeftijd zelf als ouder niet meer met de vriendinnen bezig moet gaan om het op te lossen. Dat het juist heel belangrijk is dat kinderen zulke sociale situaties zelf oplossen. Maar het kind het zelf op laten lossen is niet hetzelfde als het kind aan zijn lot over laten. Je hebt het zelf ook over begeleiden en advies geven. Daar kun je het dan in een topic als dit over hebben, want: hoe dan? Hoe begeleid je? Welk advies geef je? Ik denk dat dàt dingen zijn waar ts advies over wil.
Ik merk in ieder geval dat ik dat bij mijn dochter heel moeilijk vind. Ik kan wel zeggen wat zij bijvoorbeeld in een bepaalde situatie kan doen, maar als zij dan bij voorbaat al begint te huilen en zegt dat ze dat niet durft, dan weet ik het soms ook niet meer. Dan lees ik hier overal dat ik mijn kind blijkbaar weerbaarder moet maken. Okee. Wat is dat? En hoe doe ik dat? Ik vind de adviezen over zelf op laten lossen e.d. gewoon wat te makkelijk. Er valt echt wel veel meer over te zeggen en daar zou ts ook veel meer mee geholpen zijn.
