- Bijgewerkt
Wat vragen aan jullie als betrokken ouders.
wellicht hebben jullie wat tips of ervaringen die kunnen helpen.
-Mijn zoon zijn sociaal emotionele ontwikkeling en daarmee zijn begeleiding en aandacht vragen door de dag heen . Die ligt regelmatig een stuk lager dan zijn kalenderleeftijd van 7 jaar..door de regel genomen zie je toch wel een jonger jongetje die meer begeleiding,duiding en kaders nodig heeft. Veel aandacht vragen, weinig zelfstandigheid, kinderlijke reacties. Het zit dus niet in kinderlijke interesses dat absoluut niet...Herkenbaar en hoe reageren jullie daarop? Laten jullie het of spreken jullie hem/haar erop aan? Ik ben wel eens bang dat hij hierop aansluiting gaat verliezen al is dat nu nog niet het geval.
-Zijn spraakontwikkeling is tevens iets wat veel hoofdbrekens geeft.. die is nogal wisselend. Hij heeft een grote woordenschat en taalbegrip.. maar zinsbouw, vervoegingen en vrije vloeiende spraak blijven achter.. meerdere logopedisten gezien (4 in totaal) maar geen van allen kan er hun vinger op leggen.. zien wel dat hij niet allemaal leeftijdsafequaat is... maar absoluut geen TOS word er dan gezegd.. hij kan daarnaast enorm goed lezen.. en maakt weinig tot geen fouten met spelling. Maar wat dan wel.. waarom staan regelmatig de zinnen in de verkeerde woordvolgorde? Waarom blijven er hij/zij fouten.. waarom is een verhaal vertellen vaak zo lastig (pragmatiek en semantiek)? Het komt in ieder geval niet duidelijk naar voren...
voorbeeldzinnen van hem:
-ben je nog aan het sparen voor me
-ik kan hem natekenen wel
-want nu misschien kunnen we wel
Jullie tips? Of herkenning wat het eventueel kan zijn.. trekt dit vanzelf weg of wat kunnen we eraan doen...
-Dan is er de nachtzindelijkheid.. die is er niet.. overdag gewoon direct op reguliere leeftijd zindelijk.. nooit een probleem.. maar snachts structureel een volle nachtbroek. Ben hierin vooral op zoek naar ervaringen van jullie..
-Wat ook vaak voorkomt zijn de rare uitspraken.. dingen zeggen waarvan je denkt wat moet ik hier nu mee.. gekke niet passende dingen die niet relevant zijn. Ik vind bij deze vraag de leeftijd wel van belang. Is een kind jonger dan dat hij is, 7 jaar, dan is het weer anders. Herkenning? Voelen jullie je dan ook ongemakkelijk en zijn jullie dan ook wel eens bang dat mensen of andere kinderen hem raar vinden en hij hierdoor de aansluiting mist?
-Als laatste heeft hij de neiging tot hyperfocus op die dingen die game-gerelateerd zijn. Dat is zeker in de Corona tijd wel een gevaar. De grote die dat voor hem kan hebben en het vinden van een balans hierin..Herkennen jullie dat die enorme hang naar gamen. En dan met name het feit dat het eigenlijk voor hemzelf ook niet leuk is. De dwang van dat het goed moet gaan dat hij het uitspeelt/lukt. Hij word er dus opgefokt van en ipv dat het even een leuke afwisseling of beloning is word het een opgefokt moment.. het is voor hem ik zijn hoofd heel belangrijk en groot..Herkenbaar en hoe pakken jullie dat aan? Helemaal afpakken is namelijk geen optie.. daarvoor is het voor hem te belangrijk en ontneem je hem echt iets.