Wij hebben drie spaarrekeningen voor R.! 🙈 Twee zilvervlootrekeningen (bij verschillende banken) en een gewone spaarrekening. Alles op haar naam. Op de zilvervlootrekeningen krijg je iets meer rente en als R. 18 wordt, krijgt ze 1% extra rente voor elk bedrag dat er elk jaar op is blijven staan, dus dat kan best oplopen. Het nadeel is echter dat je op die rekeningen maar €600 per jaar mag sparen.
We hadden eerst alleen die gewone spaarrekening. Mijn ouders storten daar sinds haar geboorte maandelijks een klein bedrag op en wij storten een keer per jaar met haar verjaardag een wat groter bedrag. Dat is ondertussen dus best een redelijk bedrag geworden. Een paar jaar geleden zijn we begonnen met die zilvervlootrekeningen. Mijn ouders storten hun maandelijke spaarbedrag op een van die rekeningen. Vervolgens vullen wij beide rekeningen aan tot dat maximum van €600. Dat vullen we aan vanuit die derde spaarrekening, die we al hadden. Over een paar jaar zal die leeggetrokken zijn, maar waarschijnlijk houden we hem dan alsnog aan, want we vinden het wel handig om een spaarrekening voor R. te hebben waar onbeperkt geld op gestort mag worden. Stel dat onze financiële situatie zeer verbetert en wij toch besluiten om jaarlijks meer voor haar te sparen, of als onze ouders overlijden en haar ook een bedrag nalaten, dan moet dat ergens op een rekening gestort worden.
We hebben in het begin wel getwijfeld of we de gewone spaarrekening op haar naam zouden zetten of op onze eigen naam. We vinden het enigszins riskant om het op haar naam te hebben, omdat zij er dan dus mee kan doen wat ze wil, ook als dat uitgaven zijn waar wij totaal niet achter staan, of waarmee het echt verkwist wordt. Er waren echter twee redenen om het toch op haar naam te zetten.
Ten eerste dat mijn ouders dat fijn vonden. Zij wilden het geld echt aan haar geven. Als het op onze naam staat zou het bij een evt. scheiding van man en mij voor de helft van mijn man zijn. (Dat is bij de dochter van mijn zus zo gegaan, nadat zij scheidde van haar ex.) Nu was dit voor hen geen deal breaker, omdat ze mijn man kennen en weten dat hij heel verantwoord met geld omgaat, maar ze gaven er wel duidelijk de voorkeur aan.
Ten tweede is het belastingtechnisch gunstiger. Als je het op jouw naam hebt staan is het namelijk jouw vermogen. Als je het op haar 18e op haar naam wil zetten, moet je het dus schenken en dan ga je er schenkbelasting over betalen. Dat kun je natuurlijk omzeilen door studieboeken, meubels voor haar eigen kamer/woning, rijlessen, enz. voor haar te gaan betalen. In de praktijk zal daar waarschijnlijk geen haan naar kraaien. Maar als het ook om collegeld gaat, weten wij niet zeker hoe streng daar tegenaan gekeken wordt. Wij wilden het niet het risico lopen dat we tegen die tijd moeilijk moeten gaan doen om het geld voor haar uit te geven. Daarnaast geldt het feit dat het eigen vermogen van ons is ook bij overlijden of faillissement. Als wij overlijden en het staat op onze naam, dan is het voor R. deel van de erfenis en moet ze er dus erfbelasting over betalen. En als wij failliet gaan, wordt het dus ook als ons vermogen meegenomen om schuldeisers af te betalen.
