Ysabella Nee, dat is het niet. Ik ben nogal moeilijk in de liefde. Genoeg gedatet in mijn leven, relaties geprobeerd maar hij is de enige waar ik echt op verliefd werd. Heel moeilijk als dan blijkt dat die liefde aan zijn kant ook nog leeft.
Probeer zoiets maar eens los te laten als je elkaar door het co ouderschap nog veel ziet.
Ik ben een zelfstandig persoon, dat was ik voor ik hem ontmoette, dat was ik ook tijdens mijn huwelijk en dat ben ik nog steeds. Dat staat ook helemaal los van het proces waar ik nu doorheen ga, het verdriet en de pijn van je eerste echte liefde verliezen terwijl je weet dat het verlies ook aan jezelf is te wijten, is groot! Behalve geborgenheid, hoef je al die andere dingen niet uit je relatie te halen, die kun je ook op een andere manier verkrijgen. Op dat gebied gaat het ook prima. Waar ik nu nog steeds doorheen ga is puur het verdriet en de pijn van het verlies van eigenlijk de liefde van mijn leven. Had ik er maar beter mee omgegaan.
Maar zo zie je maar weer, liefde is niet altijd genoeg om een goede relatie te houden, daar komen heel veel andere dingen bij kijken en daar was ik dus niet goed in. En dat gaf een negatieve wisselwerking tussen ons. Hij reageerde daar slecht op.
Resultaat, we hebben geen relatie meer, dus de negatieve wisselwerking is over. Maar wat nu dus weer bovendrijft is onze liefde voor elkaar die er tot onze grote schrik nog overduidelijk is. Dat werkt verwarrend en voor mij pijnlijk.
