Pimpelmeesje Het gaat beter. Het verdriet is er nog, maar minder. Ik vind het hele gebeuren nog wel erg verwarrend. En dat komt omdat er nog steeds niet voldoende afstand is van beide kanten. En dat is deels natuurlijk mijn eigen fout. De kinderen zijn nu met mijn ex op vakantie, en we hebben dagelijks contact over de kinderen, foto’s sturen, maar ook over andere dingen. Wat er vorige week is gebeurd, durf ik niet eens te posten. Dat gaat het gescheiden zijn boekje helemaal te buiten!
kortom, we hebben nog een lange, lange weg te gaan. De kindjes zijn verder blij en gelukkig. Dat vind ik voor nu het belangrijkste.
Onze kinderen zijn vanaf zaterdag 2 weken bij mij. Ik kan dan 2 weken niet sporten. Mijn ex is nu aan het regelen dat ik dan wel een uurtje in de week kan sporten. Dat hoeft ie niet te regelen, maar denkt daar wel aan. Het is vrij ongewoon allemaal. Onze scheiding verloopt niet echt volgens de boekjes waar men meteen afstand van elkaar neemt. Er zijn nog veel gevoelens aan beide kanten die juist duidelijker zijn geworden door de scheiding.
Ondertussen heeft hij nog steeds zijn vriendin die ook steeds meer verweven raakt in deze soap. Einde van het verhaal zal heus zijn dat hij bij haar intrekt in Oosterhout en ons huis verkocht word. Maar tot die tijd blijft het verhaal rommelig, precies zoals het in zijn hoofd is, wispelturig en rommelig.
