Deliana Het gaat met ups and downs. Hoewel het huilen al minder is. Ik hoef niet meer dagelijks te huilen. Ik voel me wel algeheel depressief nog.
Ik probeer emotioneel ook meer afstand te creëren naar mijn ex toe. Het contact is nog wel meer dan het zou moeten zijn. Vanuit beide kanten. Maar ik heb besloten dat het wel goed is zo, het hoort nu bij ons en het zal vanzelf minder worden als zijn vriendin meer betrokken gaat worden in het leven van mijn ex en onze kinderen. Dat is nu nog niet.
Ook hebben wij een gesprekje gehad over onze scheiding en hoe we er beiden nu nog in staan. Ik ben gewoon verdrietig, heb pijn en mis mijn gezin, om eerlijk te zijn, ik mis hem ook. Mijn ex had gedacht instant geluk te verkrijgen door onze scheiding. Maar hij zegt dat hij zich nog net zo voelt als net voor onze scheiding, ongelukkig dus en ongedurig. Daar komt ook die erge wispelturigheid vandaan, de ene keer twijfelt hij of hij er goed aan heeft gedaan om de scheiding te initiëren, de andere keer twijfelt hij niet. Hij gaat nu dus nog steeds alle kanten op. En daar neem ik nu steeds meer afstand van. Dat is zijn probleem. Ik heb hem in het begin al gezegd dat hij hulp nodig heeft voor zijn ongelukkige gevoel, dat dat veel dieper gaat dan hij denkt.
Ondertussen gaat ons co ouderschap eigenlijk echt heel goed. Vangen beiden extra op als het even moet. Dus op dat gebied heb ik niks te klagen.
Bedankt voor de interesse. 😊
