Ik ben er via mijn oude buurmeisje achter gekomen dat er bij mijn ex veel vrouwen over de vloer komen. Dat wist ik wel, toch is het moeilijk om te horen. Wat wel opviel is dat er 1 heel vaak komt.
Gisteren had ik hem aan de telefoon en heb er toch naar gevraagd of hij een serieuze relatie kandidaat ertussen heeft. Hij was opgelucht om erover te praten, en ja, er was 1 dame waar hij mee wil verkennen of er wat serieus is. Ook ik was soort van opgelucht om erover te praten. Ik wist dat het snel zover ging komen en nu weet ik dat ik er snel mee moet gaan dealen. Ik heb geprobeerd erover te huilen, maar dat lukte niet. Overigens lijkt het een verstandige vrouw, ze wil nog niet over de vloer komen als de kinderen er zijn zonder dat de kinderen weten van haar. Mijn ex wil ook graag dat ik haar ontmoet mocht dit serieus worden, voordat over een paar maanden een eventuele introductie naar de kinderen zal komen. Ook ivm het feit dat we door onze co ouderschap nog veel met elkaar te maken zullen krijgen.
Verder hebben we nog gepraat over los komen van elkaar, aangezien hij aangaf nog gevoelens te hebben voor mij. We zijn ook na de scheiding meerdere malen nog intiem geweest, fout, ik weet het. Maar het gebeurde. We gaan daar ook echt mee stoppen. Ook ik ben nog niet gevoelloos tegenover hem. Dit is een onderwerp waar we het ook nog over hebben gehad. Waarom houden we nog van elkaar, waarom is dat ondertussen niet minder. We hebben ook de optie over weer bij elkaar komen besproken, maar daar is het te laat voor. Daar is teveel voor gebeurd en we zijn niet voor niks uit elkaar, daar zijn we het over eens. Mochten die gevoelens over een hele lange tijd er nog steeds even sterk zijn, dan kunnen we tegen die tijd wel onderzoeken of er toch nog iets is om voor te gaan. Weinig kans.
We voelen nog een verbondenheid met elkaar waar we beiden moeilijk afscheid van kunnen nemen. We hebben ook dagelijks contact met elkaar, niet alleen over de kinderen, maar ook over andere dagelijkse dingen. Hij vind dat fijn en wil dat we nu gewoon communiceren op een manier die wij prettig vinden, en is dat nu op deze manier, dan blijft dat voorlopig zo. Het zal vanzelf wel naar een ander soort communicatie groeien in de loop van de tijd.
Heel veel mensen roepen dat we niet zo vriendschappelijk moeten blijven, maar mijn ex zegt dat we schijt moeten hebben aan wat anderen denken en vinden over wat we wel of niet moeten doen in deze. En ergens heeft hij gelijk. We zien wel waar het schip strand. Ook voor de kinderen is het prettig dat hun papa en mama gewoon fijn met elkaar omgaan.
Ik vind het maar niks, dat hele scheidingsgedoe, compleet met rouwfase om iemand die in je leven blijft. Ik had er liever geen ervaring mee opgedaan.
