Naar aanleiding van jullie posts weet ik er ook nog een: ik bijt heel vaak op mijn onderlip. Of tenminste, ik bijt niet, maar ik hou m'n lip tussen mijn tanden geklemd.
Dat zit gewoon fijn ofzo๐
En een andere: ik kan niet slapen zonder de punt van mijn laken/dekbed over mijn bovenlip te wrijven.
Dit is een hardnekkige verslaving die ik al sinds mijn kindertijd heb; het voelt ook echt als een soort drug.
Als ik een rotdag heb of overprikkeld ben, kan ik al uren uitkijken naar het moment dat ik thuis kom. Dan ga ik zo gauw mogelijk naar boven om dit even te doen. Ik ben dan binnen een minuut rustig en kalm.
Nu ik alleen woon, ga ik soms zelfs zo ver om mijn laken mee te nemen naar de bank als ik televisie ga kijken...๐
Ergens schaam ik me voor deze gewoonte en wil ik er vanaf, anderzijds ben ik ook wel tevreden dat zoiets kleins mij zo'n "geluk" biedt.