Ik kan niet normaal op een stoel zitten. Ik trek een knie op of ga op m’n voet zitten of in een soort kleermakerszit. Mijn collega’s zijn er aan gewend geraakt.
Mijn kinderen vinden dat ik veel zing, dat vind ik zelf wel mee vallen. Ik kan niet normaal rustig tv kijken of een film. Ik sta honderd keer op om naar de wc te gaan, iets te pakken, ‘even dit’ en ‘even dat’ te doen. Wat me dus zwaar irritant gezelschap maakt.
Als ik auto rijd moet iedereen z’n mond houden. Ik ben dan een soort in mezelf gekeerd. Behalve de radio wil ik dan niks horen.
Ik houd niet van winkelen of boodschappen doen samen met anderen, het maakt niet uit wie. Ik heb dusdanig moeite met de prikkels van een winkel dat ik mezelf afsluit en dan kan ik niet ‘gezellig samen’ zijn.
