Gisteren had ik weer een sessie bij de fysio, vorige week had ik na de zaaltraining in de avond echt heel veel pijn in mijn nek, nam tegen beter weten in medicijnen hiervoor en uiteindelijk lag ik heel vroeg in bed, want de pijn was te erg aanwezig. Gisteren hebben we het oa ook daarover gehad, wat ik wÊl had kunnen doen. Wel weer interessant, pijnstillers ed werken gewoon niet voor chronische pijn, omdat chronische pijn vanuit de hersenen komen en niet vanuit het lichaam. Als ik bijvoorbeeld hoofdpijn heb als gevolg van de spanning in mijn nek, dan werkt het wel, omdat de hoofdpijn echt vanuit mijn lichaam komt. Volgende keren als ik zo'n pijn heb moet ik andere dingen doen ter afleiding. Gisteren hele hoop bedacht en vandaag kan ik dat meteen inzetten, want ben met hele erge pijn in mijn been wakker geworden.
Wat ik kan inzetten ter afleiding is:
- schrijven
- spelletje doen op computer
- bewust bezig met de kinderen
- wandelen
Wat ik beter niet kan doen is:
- bij mezelf denken dat ik vast iets fout heb gedaan/dat er iets fout is gegaan
- negeren
- pijnstillers nemen
- naar bed gaan/het vermijden
Hiermee voed ik eigenlijk de pijn alleen mee en kom ik in een negatieve spiraal terecht. Ik vind dit allemaal echt super interessant. Dat de hersenen voor zoveel pijn kunnen zorgen en het nog erger wordt. Het klopt voor vorige week ook zeker. De pijn werd alleen maar erger en mijn negatieve gevoel over mijzelf ook.
Ook moet ik deze week het elke keer noteren als ik een angstige gedachte had die voor spanning zorgt en weer voor meer pijn. Ik ben er sowieso achter gekomen dat ik een nogal angstig persoon bent, dat vind ik best wel confronterend, Ergens wist ik dit onbewust wel, maar ik ben me nu zo ontzettend bewust van mezelf en alles wat ik doe. Ik ben een hele erge criticus naar mezelf toe, ben angstig en kan echt super goed in de toekomst kijken en gedachten lezen van andere mensen đ.
We hebben ook een opbouw schema bedacht zodat ik hier in de buurt na 21 uur gewoon normaal over straat durf te lopen zonder bang te zijn --> gespannen te worden --> meer pijn te krijgen. Ik riep meteen dingen als: 'slaat nergens op dat ik het zo voel, wat belachelijk eigenlijk'. Maar dat moet ik dus ook niet meer doen. Mezelf neerhalen. Ik ben me er nu iig al bewust van, Dat vind ik al een hele grote stap. Ik ben best wel trots op mezelf!
