Ik heb 1 beste vriendin waar ik al 20 jaar mee bevriend ben, ik zie haar als mijn zus. Wij weten alles van elkaar en vertellen elkaar ook alles. Dat geldt ook voor mijn vriend en zus.
Daarnaast 4 hele goede vriendinnen, die zie ik niet vaak, maar we weten dat we altijd bij elkaar kunnen aankloppen mocht dat nodig zijn. Er is app contact. We mogen elkaar wel wat vaker zien vind ik.
Daarnaast 'ken' ik veel mensen, dat blijft alleen bij oppervlakkig gepraat.
Ik heb vroeger veel geblowd en toen gingen gesprekken altijd zwaar de diepte in, maar dan ook zwaar. Het is niet dat ik het niet kan, maar ik vind het nu eerder vermoeiend om hele diepe gesprekken te voeren. En ik kan mijn aandacht er niet meer goed bijhouden. Gek genoeg hou ik nu dus juist afstand van mensen die alsmaar de diepte in willen gaan, het is gewoonweg te vermoeiend voor mij en eerlijk en hard gezegd boeit mij het ook niet.
Ik zet mezelf dan ook weg als simpele ziel die de kriebels krijgt als het gaat over manifesteren en dergelijke. Niet te verwarren met oprechte interesse in bv iemands geloof, of bepaalde keuzes die hij/zij in het leven gemaakt hebben. Daar kan ik over praten en oprechte interesse in tonen.
😁
