iMoeder bedankt voor je reactie. Ik ga zeker eens op zoek naar dat boek.
Wat betreft mijn relatie, dat gaat met ups en downs, zoals het in elke relatie gaat denk ik. Ik ben over het algemeen wat vermoeider dan vroeger, daar heb ik ook al eens over geklaagd hier. Het begin in onze relatie was echt stomend, en dit hebben we vrij lang vast kunnen houden. Ik vind hem nog steeds aantrekkelijk maar heb weinig 'zin' om actief te zijn zeg maar. Het helpt ook niet mee dat penetratie niet altijd fijn is voor mij, het doet geen pijn en we wachten ook wel lang genoeg, maar het voelt als een soort 'ongemak'. Dit eigenlijk sinds mijn 3e bevalling. Ik ben ervoor naar de gynaecoloog geweest maar hij zag niets geks, alleen een wat gekantelde baarmoeder waardoor ik 10 min van tevoren op handen en knieën kan gaan zitten.
Er is 1 moment (1, en daarom herinner ik het me nog), geweest deze zomer waardoor het verlangen er 'spontaan' was. Ik verloor me in een dagdroom en kon mezelf dankzij die gedachten echt op gang krijgen. De seks was toen ook heel fijn, anders dan ik gewend ben de laatste tijd. Maar dat was dus eenmalig...
Ik was toen enorm uitgerust dankzij vakantie en de twee oudsten die op kamp waren. Dus kinderloze tijd helpt ook mee en stress niet. Ik weet dit allemaal, maar om er iets aan te doen...
Soms denk ik inderdaad dat ik a- of minder-seksueel ben. Omdat ik veel liever een massage heb of een warm bad dan seks, eigenlijk. Maar bovenstaand geval toont toch aan dat er wel nog wat 'in' zit en dat ik misschien niet te snel mag 'opgeven'. Het leidt nu al af en toe tot spanningen.
