Interessant antwoord. Ja, je mag uiteraard vinden wat je wil.
Hooyo-shimbir De opmerking over vriendschappen was niet zo letterlijk bedoelt als jij nu interpreteert, ik bedoel dat als uitdrukking “je kan niet met iedereen beste vrienden zijn”. En dat is toch ook gewoon zo? Daarmee hoef je je niet persoonlijk enorm aangevallen te voelen. Plus ik zeg nergens dat ik je niet aardig vind en waarom zou ik je volledig moeten negeren?
Ik snap dat hij niet letterlijk is. Maar je had bijv ook 'even goede vrienden' kunnen zeggen maar dat zeg je niet. Je focust je op wat we niet zijn, en eerder zei je al dat we communiceren op een 'ander level'. Dat zegt mij dat je geen behoefte hebt aan een gesprek met mij. Mijn reactie daarop is dan: prima, negeer me dan gewoon. Nu startte je een (vond ik tenminste) interessant gesprek op, om vervolgens de stekker eruit te trekken.
Hooyo-shimbir Ik vind het eigenlijk ook best respectloos dat ik naar mijn idee op een nette manier aangeef achteraf beter de discussie niet had moeten starten, zoals ik eerder zei dat zegt misschien wel meer over mij dan over jou. Dat je daar vervolgens overheen gaat en mij nu schuldig laat voelen dat het voor jou kut is, ik je niet aardig zou vinden en je er klaar mee bent want raar gedoe.
Want als we het dan over respect hebben: ik vind het helemaal niet netjes. We hebben allemaal tijd en energie gestoken in het gesprek, om dan te zeggen dat je misschien niets had moeten zeggen zorg je ervoor dat het gesprek pauzeert. En als ik dan vraag om de waarom en zeg dat ik het een waardevol gesprek vind dan reageer je gewoon niet meer, en stopt het gesprek helemaal. Dus over respect gesproken?
Hooyo-shimbir En wat je had weggehaald was een heel stuk over hoe jij geïnteresseerd bent in details en dat wil uitzoeken enz. Daarmee gaf je bij mij ook een bepaald gevoel af dat je beter bent dan mij. Maar goed het is weg dus laat maar gaan.
Blijkbaar laat je het niet gaan want je noemt het. Ik kan daar verder weinig mee want ik weet niet wat ik zei en wat ik heb weggehaald. Misschien dat ik dacht dat het zou kunnen overkomen zoals het overkwam op jou en wou ik dat voorkomen, of misschien vond ik de zinnen gewoon niet mooi genoeg. Het kan vanalles zijn, ik weet het niet.
Maar ik snap nu dat dat je reactie wellicht kleurt; dat je een bepaalde sfeer proefde in mijn berichtje, en daar irritatie over voelde. Maar zeg dat dan gewoon! Want nu is het probleem eerst dat je het niet met me eens was, waarop ik zei: 'maakt toch niet uit?' Waarop de reden werd dat ik stellig ben, en omdat we op andere 'levels' communiceren. Voor mij is dat niet logisch, dat zijn 2.5 verschillende redenen op verschillende momenten gegeven. Daarnaast ik voelde de irritatie alleen maar toenemen ipv afnemen ondanks wat ik zei (:dat ik het een waardevol gesprek vond, dat je je mening mag geven, en dat het niet erg is dat we het niet elkaar eens zijn). Ik snap nog steeds niet waar de irritatie nou echt vandaan komt. Wat is het probleem? Want je zegt het niet. Je blijft vaag doen. Reageert dagen later op een berichtjes. Dat irriteert mij, wees gewoon duidelijk. Dus ik val naar je uit ja want ik vind dat raar.
Dan ga ik zelf maar conclusies trekken:
Blijkbaar is er niet echt een reden, misschien is het gewoon een opsomming. Misschien is het gewoon mijn mening, mijn stelligheid, mijn manier van communiceren, mijn respectloosheid waardoor je denkt; laat maar, daar is geen gesprek mee te voeren.
En again: Dat is kut voor mij, maar als dat is hoe je je voelt dan is dat gewoon zo.
Oplossing: negeer me dan gewoon zodat we dit niet nog eens hoeven te doen.
