Komt denk ook omdat het contrast zo groot is. Vriend van man kwam vorige week naar het ziekenhuis om 4u snachts toen we zaten te wachten, veel gebeld en gisteren baar de begrafenis. Andere vriend waar weinig contact mee was kwam ook gisteren (heeft ook geen vader meer dus veel herkenning). Vriend3 heeft vrijdags het schip gelost en veilig aan de kant gelegt zodat man niet meer terug moest.
En ik wist amper wie ik zou kunnen appen, laat staan uitnodigen. En dan voel ik me zelfs nog bezwaard dat mn broer een vrije dag opneemt om er gisteren bij te zijn, als steun op de achtergrond (vrije dag van mn vader voelt toch anders😅).
Heb maandag wel in de auto met een zusje gebeld en die belde vanmorgen ook nog, dat was wel fijn
