[verwijderd] ik beschrijf het niet goed denk ik. Ik vind het helemaal niet erg als iemand om bijv jou situatie ptss zich niet goed kan concentreren. Alle respect dan juist. Ik bedoel ook niet dat je altijd moet streven naar perfectie wat @Manque zegt. Soms is 't idd een verademing om dingen te omarmen en te accepteren.
Laat ik proberen het uit te leggen hoe iig ik het bedoel wanneer mijn "allergie" op bepaalde labels, diagnoses, beperkingen noem maar op op speelt. Ik hoop dat 't me lukt maar zie biechttopic het lukt me niet heel best laatste tijd.
Even als voorbeeld m'n schoonmoeder. Die heeft vroeger echt in armoede geleefd, werd in het dorp uitgelachen want die kwam uit dat arme gezin. Resultaat enorm minderwaardigheid gevoel. Ik doe in alles m'n best om haar op allerlei manieren te laten weten en voelen dat ze belangrijk voor ons is. Maar als ik 1x iets doe wat zij als negatief ziet is het ik doe alsof ik haar niet mag ik houd niet van d'r blabla. Als ik haar daarop aanspreek dat ze mij daarmee pijn doet is het: ja dat komt door mijn verleden. Dat weet ik en dat besef ik maar dat wil niet zeggen dat ik er dan maar niks over mag zeggen.
Of vriendin is depressief. Ik weet zelf hoe dat is genoeg ervaring gehad en nog. Laatste tijd zuigt ze energie elke dag hele verhalen over hoe zwart het is en nooit, nooit de vraag hoe is het nu met jou? Als ik dan zeg ik vind 't jammer dat er nooit naar mij gevraagt wordt is het antwoord: ja maar ik ben depressief. Ook dan ja dat weet ik en alle begrip voor ben er elk moment alle dagen voor je maar dan mag ik dus niks meer zeggen wat mij raakt?
Of stel je bent een intj of whatever. Jij zegt iets tegen mij wat mij kwetst. Ik geef dat aan en dan is de houding en soms zelfs het anywoord: ja maar ik ben een intj dat hoort bij mijn karakter.
Kortom. Mijn allergie is meer dat ik steeds vaker merk dat mensen zich op die manier verschuilen achter iets en als je ze dan erop aanspreekt dan ligt het hier of daaraan. En dat 't daaraan ligt heb ik alle begrip voor maar niet dat dat een reden is om mijn gevoel, voor mijn idee, dan zo van tafel te schuiven
