N. (Bijna 5) kan niet slapen, as usual, dus ik doe met meditatie-stem:
“Je tenen worden zwaar… je enkels worden zwaar… je kuiten worden zwaar…” van dr tenen tot dr kruin.
En zie, tot m’n verbazing, ergens halverwege dat die oogjes langzaam dichtvallen en ze helemaal ontspant en in slaap valt.
(Vol liefde en vertedering naar haar kijkend en opgelucht dat madame ein-de-lijk slaapt, me verheugend op de rust, snack en serie die op me wachten): “En tot slot worden ook je haartjes zwaaa-“
“MAMAAAAAA JE VERGEET AL MN ORGANEN!!!😱😱”
Sh*t…
