Sinds een paar weken zijn mijn beide therapieën (tijdelijk) gestopt en merk dat ik enorm rusteloos aan het worden ben. Mijn structuur is er uit en ik heb gewoon niks meer te doen. Mijn dagen bestaan momenteel uit huishouden doen en als ik daar mee klaar ben Netflixen, doelloos surfen of een boek lezen. De kinderen komen tegenwoordig zelf uit school, dus ook de aanspraak die ik op het schoolplein had is weggevallen. In principe zou ik de hele dag in pyjama kunnen blijven en geen haan die er naar kraait.
Heel lang heb ik het prettig gevonden dat ik niet te veel had staan omdat ik gewoon veel tijd nodig heb om bij te komen na een bepaalde activiteit en snel overprikkeld ben, maar dit is wel het andere uiterste. Ik verveel me kapot. Vriendinnen hebben wel een druk leven, dus ik kan ook niet iedere dag op de koffie.
Ik wil dus iets gaan doen, maar ik heb geen idee wat of waar te beginnen.
Werk/cursus is momenteel gewoon nog niet haalbaar: mijn concentratie is slecht, en hoewel ik wel wat meer goede dagen heb zijn er nog steeds te veel slechte dagen om me vast te kunnen leggen. Ik zoek echt iets wat energie geeft, me blij maakt, en geen verantwoordelijkheid is maar juist de balans een beetje hersteld.
Momenteel is er maar een ding waar ik echt enthousiast over ben, wat ik graag zou willen doen, en dat is een vechtsport. Ik heb echt een enorme hekel aan sporten, maar dat trekt me dan nog wel. Maar daarin loop ik er tegenaan dat de lessen in de avonduren zijn en ik gewoon geen structurele oppas heb. Daarnaast is het financieel ook twijfelachtig of dat haalbaar is, mijn budget is minimaal.
Verder loop ik een beetje vast. De bibliotheek bij ons heeft wel een ontmoetingsplaats met verschillende thema's en gesprekken, maar dat is meer gericht op het multiculturele aspect en daar pas ik ook niet echt tussen.
Hebben jullie nog ideeën voor iets of waar ik zou kunnen kijken?
