Pimpelmeesje Ik vind kwalen ook wel een beetje een understatement. Ik voel me 24 uur per dag belabberd, en ik ben gewoonlijk echt niet kleinzerig. Merk dat ik 's avonds mn boek niet weg wil leggen omdat ik dan weer moet wachten tot ik in slaap val zonder afleiding van een compleet oncomfortabel lijf.. blegh 😑
Mss gaat het wat beter als ik het na maandag met een paar mensen er over kan hebben, beetje kan ventileren. Het voelt ook gewoon nog niet werkelijk, ik voel alleen dat ik er last van heb.
Vannacht 10u geslapen en nog moe. Misselijk valt wel mee nu al smaakt het meeste nog niet.
Ik denk zelf dat psyche ook wel meespeelt. Je weet dat het na een nacht slapen niet over is maar nog weken kan duren, met pech maanden. Je wilt (nog) niet dat de omgeving het merkt dus je gaat door zolang het lukt.
En de leuke dingen merk je nog niet/kunnen nog niet echt. Zoals getrappel voelen, buik showen (😛), spullen kopen, plekje klaar maken...
Dus nu is het vooral vervelend.
Ik kijk er echt naar uit om het de kinderen te vertellen, dat zou het thuis al makkelijker maken zoals niet móéten ontbijten. Hun moeten dat, ik kan dat dan niet zelf weken overslaan "zonder reden" 😉
En lang duurt het toch wel voor ze, of ze nu 32 of 28 weken moeten wachten...
