Vulpen dat is eigenlijk het voornaamste probleem, want hij sluit zich volledig af. Ik heb geen idee hoe hij zich voelt. Hij zegt dat hij begrijpt waar ik vandaan kom, en dat was het. Ik weet niet wat hij voelt, ik weet niet wat hij wil, ik weet niet wat hij nodig heeft. Hij keert volledig in zichzelf en sluit mij op zo'n moment compleet buiten. Ik trek dat niet meer, ik wil gewoon met hem communiceren, ik wil hem kunnen helpen, steunen, ik wil gewoon van hem mogen houden, maar hij laat me niet toe. Ik kan niet altijd maar in het wilde weg blijven gissen naar wat hij nodig heeft..
Terwijl andersom, hij is de beste luisteraar die ik ooit heb ontmoet, weet precies de juiste dingen te zeggen, is scherp en zo vol empathie.. Dat maakt het zo ongelijkwaardig continu, hij zal volledig voor me klaar staan wanneer ik een nagel scheur bij wijze van spreken, maar alles wat hem enigzins kwetsbaar maakt mag ik niet zien..
