@[verwijderd] wat verdrietig. Sterkte met het nemen van je beslissing.
@[verwijderd] oh wat moeilijk om te zien. Dementie is gewoon zo klote. Sterkte.
@[verwijderd] wat verdrietig. Sterkte met het nemen van je beslissing.
@[verwijderd] oh wat moeilijk om te zien. Dementie is gewoon zo klote. Sterkte.
[verwijderd] wat een verdrietige situatie. Het klinkt ook niet als iets wat op korte termijn snel gaat veranderen. Het lijkt wel een besluit gevoel vs. verstand. Deze zijn extra moeilijk. Sterkte met de situatie en veel wijsheid gewenst met wat je ook gaat beslissen.
Tegen mijn oudste, als ik na vandaag nog sokken can je tegenkom die gewoon ergens uitgetrokken zijn gooi ik ze weg. Als je dan straks geen sokken meer hebt mag je van je eigen geld nieuwe kopen.
Ik word helemaal gestoord van die sokken van haar die echt overal liggen. Smorgens trekt ze schone sokken aan, of nou ja schoon volgens mij de eerste beste die ze tegen komt, en zodra ze thuis komt worden ze weer uit gedaan. Daar waar ze dan op dat moment zit worden de sokken neer gegooid. Overal in de keuken en woonkamer liggen dus sokken.
Rietje88 vooral die laatste denk ik. Ik weet heel goed wat ik wil, maar na 8 jaar is er niet veel hoop meer dat het nog haalbaar is. En vanaf dat punt weet ik niet meer wat ik nog wil: zou ik er mee kunnen leven als het nooit gebeurd en het zo blijft? Wat vind ik belangrijker, wil ik (uiteindelijk) een normale stabiele relatie, maar met iemand die me nooit zo zou kunnen raken als hij doet? Of wil ik mijn beste vriend, die man waar ik zo gek op ben, die me volledig begrijpt, maar me niet toe laat?
@de rest: bedankt!
Alleen even een knuffel @[verwijderd] Moeilijke keuze!
Cactusje
Hier ook en dan klaagt ze dat haar schone sokken op zijn.
Het is allemaal een beetje te veel voor me en ik weet dat alleen ik er iets aan kan veranderen, maar wil je alsjeblieft vandaag een beetje extra lief zijn?
[verwijderd] Ik hoop dat het nog wel mogelijk is, ik ben stapelgek op hem, maar ik vraag me af of het nog wel zin heeft om te investeren in iets wat nergens toe leidt, hoeveel geduld ik nog moet hebben terwijl ik niet weet of het überhaupt ooit wel kan..
Hoe denkt hij daar zelf over? Je klinkt (altijd, maar ook nu) zo vol liefde voor hem. Sterkte!
@[verwijderd] heel veel sterkte.
Vulpen dat is eigenlijk het voornaamste probleem, want hij sluit zich volledig af. Ik heb geen idee hoe hij zich voelt. Hij zegt dat hij begrijpt waar ik vandaan kom, en dat was het. Ik weet niet wat hij voelt, ik weet niet wat hij wil, ik weet niet wat hij nodig heeft. Hij keert volledig in zichzelf en sluit mij op zo'n moment compleet buiten. Ik trek dat niet meer, ik wil gewoon met hem communiceren, ik wil hem kunnen helpen, steunen, ik wil gewoon van hem mogen houden, maar hij laat me niet toe. Ik kan niet altijd maar in het wilde weg blijven gissen naar wat hij nodig heeft..
Terwijl andersom, hij is de beste luisteraar die ik ooit heb ontmoet, weet precies de juiste dingen te zeggen, is scherp en zo vol empathie.. Dat maakt het zo ongelijkwaardig continu, hij zal volledig voor me klaar staan wanneer ik een nagel scheur bij wijze van spreken, maar alles wat hem enigzins kwetsbaar maakt mag ik niet zien..
Kap met dat geklapper van je voeten recht voor mn neus!
We zitten op de bank en zijn blote voeten liggen in mn zicht de hele tijd langs elkaar te wrijven
Steek die rozen maar in je..
Ik had liever gehad dat je gister een gesprek met mij was aangegaan!
Ze liggen dus nu in de kliko
Wishfulthinking hahaha oh sorry. Hebben jullie nog steeds niet gepraat?
Ik had in de zomer een aardbeien plant van mijn schoonmoeder gekregen. De plant ging dood omdat ik geen water gaf, kwam schoonmoeder na maanden weer eens langs zegt ze ‘ Nou dat is zonde.’ Het is even stil, ze kijkt er eens goed naar en roept helemaal blij ‘ kijk er komen gewoon weer nieuwe stekjes uit.’ Waarop ik zeg ‘ Ja onkruid vergaat niet.’ Mijn moeder spuugde nog net niet de koffie uit van het lachen.
Knuffel @[verwijderd]
En weg
Vervolg van zaterdag, ook tegen mijn vriend: dat we allebei keihard zullen moeten werken en het echt wel zwaar zal worden de aankomende tijd, maar dat ik écht geen toekomst zonder hem wil. Hoe shit de situatie momenteel is, ik hou echt veel te veel van hem om nu weg te lopen. We zullen een andere manier moeten vinden om ermee om te gaan, maar ik heb 2 dagen rondgelopen met het idee om zonder hem verder te gaan en dat idee duurde me al veel te lang.
Maakt het allemaal nog niet goed, maar ik blijf wel..
[verwijderd] Hoe was zijn reactie? Wil hij mee knokken om samen te blijven?
[verwijderd] hij is geschrokken en heeft even wat tijd nodig om het allemaal te verwerken, maar voor hem is het überhaupt geen optie geweest om te stoppen dus hij was vooral verontwaardigd dat ik het überhaupt vroeg of hij nog verder wilde..