Verdeling mentale last tussen partners

Van mijn exman en mij.. duidelijk waarom we gescheiden zijn ( nee hoor geintje was niet alleen dit)

Hoe het werk verdeelt is mis ik ook ja.
Man is er 5 dagen niet dus logisch dat dan alles bij mij ligt.
Maar ik hoef niet de deur uit om te werken.

Aan boord doet hij wel meer in het huishouden dan thuis. Maar niet de grote klussen als badkamer soppen.

Wel kinderen op bed leggen maar gesprekken op school zijn nooit in het weekend dus lukt hem niet (en ga toch t liefste zelf)

Nescio Ik zou inderdaad er wel voor zorgen dat je in de test kan zeggen of je werkt en zo ja hoeveel etc.
In mijn geval is het heel logisch dat ik het allemaal regel want ik ben thuis.
Maar bv schoolrapport gesprek plan ik maar hij gaat wel mee als dat zo valt te plannen.
Ik mis eigenlijk een schuifknop van 0-100% waarin je zegt van partner doet dit 80% of jijzelf. Dan hoeft de samen knop ook eigenlijk niet meer maar klinkt misschien nog wel lief

Meca @Nescio ja die procentenverdeling

Of ik - meeste ik - samen - meeste hij - hij

Het meeste is nou eenmaal niet 50/50 of 100/0

Hier is mijn man thuis met de kinderen en ik werk 40 uur per week. Onze praktische verdeling is 68 man en 32 voor mij. Mentale belasting 47 voor man en 53 voor mij, maar de mentale belasting is niet echt representatief aangezien we aangaven dat mijn man bepaalde zaken regelt, maar dat doet hij 9 van de 10 keer pas na 100 keer eraan helpen herinneren van mij.

We hebben het overigens samen ingevuld.

Ik denk trouwens dat de het onderzoek veel correcter zou zijn als zaken buiten het gezinsleven ook in rekening gebracht worden, samen met de tevredenheid van de partners over alle verschillende aspecten.

Ik mis in deze test nog het uitzoeken van de vakanties...

Voor ons geeft het wel een interessant beeld omdat ik meer werk, meer reistijd heb en toch ook meer thuis doe en meer mentale belasting heb. En daar loop ik dus vooral tegenaan.
En uiteindelijk gaat het er ook nog om, wat is je draagkracht? Zelfs als het compleet gelijk is verdeeld, als de een minder draagkracht heeft dan de ander, dan is het toch niet gelijk verdeeld.

Zit die mentale belasting met name in de zorg voor kinderen? En dan het regelen van dingen? Want in het huishouden doen wij veel samen en qua verdeling (van de hele test) kwam ik iets hoger uit dan hij, maar mijn mentale last is wel duidelijk het hoogst.
Ik herken wel dat ik mbt de kinderen meer regel dan mijn man. Hij werkt wel een dag meer dan ik, maar dat is geen excuus om al het regelwerk maar bij de vrouw neer te leggen.
Aan de andere kant mag ik kennelijk in mijn handjes knijpen met mijn man: hij doet best veel in het huishouden (dat doen we echt samen) en ik hoef hem niet te vragen om bijv. iets op te ruimen.

Femkes Mijn huis is ontzettend rommelig, ik heb het gevoel dat ik daar meer op word aangekeken dan mijn man. Net als ongekamde haren bij de kinderen of ongestreken kleding.

Heb je echt het gevoel daarop aangekeken te worden? Om eerlijk te zijn ken ik alleen maar rommelige huizen, bij vriendinnen en familie, ken niemand (oké, 1 iemand dan) die strijkt ,. En ongekamde haren een beetje wisselt, zie je vooral verschil tussen de jongens en meisjes (mijn zoontje wil ook nooit gel ofzo in z'n Haren).

Ik ken de topics op zp wel hoor, maar om eerlijk te zijn ken ik zulke mensen niet in het wild (gelukkig maar).

Ik bedoel, wat is er nu erg aan een rommelig huis?

Wij zijn volgens de test 50/50 min of meer. En op zich klopt dat ookwel. We zijn beiden altijd thuis. Ik ben kostwinner, maar werk vanuit huis en kan het inmiddels met mijn ogen dicht doen. Mijn vriend doet het huis en de tuin. Wat me wel heel zwaar valt (en meer en meer merk ik) is dat ik de enige ben die zich hier in Frankrijk taalvaardig kan redden, en dat stuk dus altijd op mijn schouders terecht komt. Maar het is voor mij ook niet een makkelijke taal ofzo, dus dat geeft mij wel een behoorlijk zware mentale last die in die test niet ter sprake komt...

[verwijderd] Hm, in dat geval had ik het wel relevant gevonden als ze ook even zouden vragen of je man of vrouw (of wat anders/overig) bent, of je partner man of vrouw is en hoeveel uur je werkt en hoeveel reistijd er is. Maar de invalshoek nu is dat het eerlijker verdeeld lijkt maar dat veel vrouwen het zwaar hebben omdat het vaak voorkomt dat al het regelen en overzicht bij hen ligt, en dat beeld herken ik wel vanuit de posts hier. Dus ik weet niet, nieuwe munitie klinkt alsof dat eigenlijk niet zo is, maar met zo'n test kun je toch juist kijken óf het terecht is, dat vrouwen klagen?

Honkeytonk Heb je echt het gevoel daarop aangekeken te worden?

Ik wel. Door onze ouders, door de buren (vooral mbt de tuin). Persoonlijk interesseert het me geen moer, dat we een ongeplande wortelmoestuin zijn begonnen en dat er onkruid groeit hoger dan ikzelf, het is een interessant experiment en goed voor de insecten, maar toch maak ik me er vreselijk zorgen om, want wat zullen de buren wel niet denken. Vorig jaar heeft er iemand bij me aangebeld om me van advies te dienen over hoe ik de buxusmot kan bestrijden, die kritiek zit echt niet alleen in mijn hoofd. Dat brengt dus ook de nodige mentale belasting met zich mee. Maar daar gaat de test dan weer niet specifiek over

Femkes het lastige in deze is toch ook wel het kip of ei probleem. Werken mannen meer en doen ze daarom minder in het huishouden of werken vrouwen minder omdat ze ook de fysieke, maar zeker de mentale belasting van huis hebben?

Gaat het juist niet mis door het te zien als actie - reactie. Het zou toch juist een gezamenlijk besluit moeten zijn. Wij hebben hier voordat er kinderen kwamen heel wat pittige gesprekken over gevoerd met als resultaat dat we beiden water bij de wijn moesten doen. Mijn verhouding werk - thuis is niet het gevolg van de verhouding werk - thuis van mijn man en vice versa. We hebben samen besloten wat goed voor ons en ons gezin was. Nu was ik daar wel kartrekker in. Voor mij is dit echt een enorm belangrijk punt.

Waarschijnlijk vind de samenleving hier wel wat van, maar ik merk dat in de praktijk weinig. Mijn huis is weleens rommelig en ik ga zeker niet opruimen en stofzuigen als er bezoek komt. Ik heb nooit het gevoel dat ik daar meer op aan gekeken word dan mijn man of überhaupt op aangekeken wordt. Mijn man krijgt weleens een opgetrokken wenkbrauw als hij vertelt parttime te werken, maar geen hele negatieve opmerkingen. Mensen zullen het misschien achter onze rug doen, maar dat is niet mijn gebrek. Lijkt mij vooral heel vervelend dat je zo lastig kan inleven in anderen dat je andermans levenswijze gaat beoordelen en veroordelen op een beetje troep in iemands huis. Dat voelt voor mij daarom niet persoonlijk.

Nou net gevraagd of mijn vriend de test wil invullen en hij deed echt ontzettend lullig. Gezellig sfeertje nu hier

Vulpen Dus ik weet niet, nieuwe munitie klinkt alsof dat eigenlijk niet zo is, maar met zo'n test kun je toch juist kijken óf het terecht is, dat vrouwen klagen?

Deze test vraagt toch juist niet naar geslacht of werkpercentage en levert daarom toch weinig op?

En dan is het terecht (wat niet bepaald nieuwe of verrassende informatie zal zijn), wat ga je er als vrouw zelf dan aan doen als je ontevreden bent? Welke nieuwe informatie levert je dit op en hoe verandert dit de situatie van een ontevreden vrouw? Ik irriteer mij soms aan het geklaag - geen actie van sommigen. Enerzijds mijn man doet niks en anderzijds als de man wel wat doet is het weer niet goed volgens de vrouw. Lekker lachen met vriendinnen over hoe slecht je man de badkamer schoonmaakt of de kleren van de kinderen uitzoekt - heel motiverend. Sommige mannen klagen overigens net zo hard en verstoppen zich liever in hun werk, want boehoe ze krijgen geen ruimte thuis.

Jarenlang hetzelfde verhaal en geklaag. Je mag best klagen, want dat doen we allemaal en is soms best even fijn, maar na een bepaalde tijd moet je misschien weleens in actie komen. Heel zwart - wit gezegd: doe er echt wat aan, kijk ook kritisch naar jezelf en leer die controle los te laten. Met alleen klagen en een halfslachtige poging tot een oplossing los je het niet op. Het zal best dat vrouwen het zwaarder hebben, maar dat betekent niet dat je slachtoffer bent en zelf geen invloed hebt.

Femkes Dit herken ik ook. Ondanks dat mijn man dus thuis is en eigenlijk het huishouden verzorgt, ben ik diegene die van de omgeving commentaar krijg.
Nu is het wel zo dat mijn man het zelf wel persoonlijk aantrekt, maar toch wordt hij er nooit op aangesproken als de vaat er nog staat of de was niet weggewerkt op het moment dat er visite komt. Nee daar spreken ze mij op aan en dat terwijl iedereen in onze omgeving weet dat ik mijn voltijdse job ook nog eens met een universitaire opleiding combineer en wij 4 kinderen hebben.

De maatschappij legt zeker wel een extra druk op vrouwen is mijn ervaring.

[verwijderd] Deze test vraagt toch juist niet naar geslacht of werkpercentage en levert daarom toch weinig op

Nee dat hadden ze dan beter wel gedaan

Ben het eens met wat je verder schrijft. Ik denk alleen dat zo'n test nou juist een mooi begin kan zijn om er wat aan te doen. Maar ja, moet je partner er wel bereid toe zijn.
Stom hoor Torretjeee