iMoeder Dat vind ik dan wel weer een beetje negatief.
Ik zou niet weten waarom. Ik ervaar het als onprettig om met ‘bro’ aangesproken te worden, dus ik vind er persoonlijk niks negatiefs aan om daarin mijn grens aan te geven. Dat een ander dat anders ervaart, heb ik echt geen mening over, maar mijn man en ik vinden het beiden iets provocerends hebben. Zoals ik al aangaf heb ik er geen enkel probleem mee dat ze dit onderling doen met leeftijdsgenoten doen en dat doen ze ook, maar niet richting ons of andere volwassenen. Ik vind ook niet dat ik ze in hun identiteit beperk als ik ze grenzen aangeef tegen wie je dat wel en niet doet.
Mbt die afkortingen ben ik gewoon heel praktisch. Ik heb geen zin om te moeten puzzelen wat er staat en al die losse letters onthou ik niet meer goed. Moet ik elke keer gaan zitten Googlen, wat er ook alweer staat. Heb ik gewoon geen zin in, dus als ze antwoord willen moeten ze normale zinnen schrijven.
Ook hier hetzelfde, onderling met vrienden prima en daar bemoei ik mij ook niet mee, maar in onze communicatie onderling niet. Zoals ik eerder al aangaf, vind ik af en toe een woord prima, maar ik wil niet regelmatig een of ander onnavolgbaar gesprek moeten volgen. Live gesprekken volgen vind ik vaak al lastig genoeg ivm het tempo en het wordt niet echt makkelijker als ik ook nog allemaal relatief nieuwe woorden moet gaan zitten verwerken.
Voor de duidelijkheid hebben wij er een lijn in getrokken richting de meiden. Prima met leeftijdsgenoten, maar bij volwassen hou je hier rekening mee.
