Las dit in een artikel over 3 vrouwen die een die een niqaab dragen;
Mijn nikab is een feministisch symbool. Door mijn gezicht te verbergen en mijn lichaamsvormen onduidelijker te maken, zeg ik dat ik de baas van mijn lichaam ben. Dat ik bepaal wie wat ziet, en niemand me kan vertellen wat ik met mijn lichaam moet doen. Voor mij betekent het niet dat ik me van de samenleving afsluit, maar juist dat ik ‘m betreed, op mijn eigen voorwaarden. Het is de ultieme manier om vrij en geëmancipeerd te zijn, omdat ik me niet hoef aan te passen aan de manier waarop vrouwen er volgens de samenleving uit horen te zien.
Ik heb het idee dat je als vrouw altijd wel in een hokje wordt geplaatst. Als je je te bloot kleedt is het meestal problematisch, maar als je jezelf te veel bedekt is het ook weer niet goed.
Veel mensen denken dat mijn nikab een grote middelvinger is naar Nederland en de westerse wereld, maar het gaat puur om mezelf, mijn lichaam en mijn relatie tot God. In Nederland heb je de vrijheid om te zijn wie je bent, en wat mij betreft valt ook dit daaronder. Soms vraagt iemand “of ik wel weet dat ik in Nederland ben”, en dan antwoord ik: “Ja, en dat is precies waarom ik draag wat ik wil dragen.”