De kinderen hadden schoolvoetbaltoernooi.
M onder coachende leiding van mijn man (in de poulefase eruit, tweede in poule: trots dat ze het zo goed hebben gedaan en zo ver zijn gekomen als groep 3 in een poule van groep 3/4 en vooral dat hij ook heel chill reageerde (zonder boosheid) Ok, de medailles die ik met mijn voortschrijdende inzicht had besteld hielpen mee 😅
En dan de oudste! Die voetbalt al vanaf 5 en hij vindt het fantastisch en heel fanatiek maar hij is ook klein en licht en laat zich snel “wegzetten” of mist soms zelfvertrouwen.
Nou! Hij heeft zo gestreden vandaag! Ik heb echt met open mond en trots zitten kijken. Hij liep iedereen eruit, haalde super ballen, had prachtige doelpunten. Ik was aan het werk maar was in de ochtend even gaan kijken bij ze en in de middag kreeg ik een app dat hij in de finale stond. Ik weet hoe belangrijk dat voor hem is dus computer uit, atv opgenomen en op de fiets naar de finale geracete.
“Helaas” werden ze na alles gegeven te hebben tweede (2-1) en er was verdriet maar uiteindelijk ook trots met een beker en toch een podiumplaats.
En ik was dus helemaal zenuwachtig tijdens de finale net als mijn vader die de hele dag aan het kijken was en mijn man. Ik heb echt staan aanmoedigen met schorre keel tot gevolg 🤣🤣
En nu zijn ze echt helemaal op en liggen ze in bed. Was echt een hele leuke dag ❤️❤️
