Lief, klein, tenger Eefje. Lieve schat. Jouw slokdarm is een rietje zeggen we vaak, zo langzaam gaat het eten en drinken. Maar er is ook niet veel plek. Jouw hart neemt zoveel ruimte in. Liefde voor de mensen om je heen. Familie. Klasgenootjes. Je zat bijna te huilen toen je hoorde dat je meester zijn moeder verloren is. Buurkindjes in alle leeftijden. Wie met je wil spelen wordt liefdevol benadererd.
Gisteravond vroeg je het, vanmorgen weer. "Mag ik met R spelen?" R, een jaar ouder. Een jongen. Een jongen met down syndroom. Na je observatie heb je ook hem in je hart gesloten. En hij jou. Zijn lach kan niet groter als hij hoort dat je weer komt spelen. Zijn moeder tranen in de ogen, dankbaar, blij, haar zorgenkindje die zo'n lief vriendinnetje heeft gevonden. Een vriendinnetje wat hem snapt, zich aanpast zodat er echt een samenspel is, voor hem op komt.
Lieve schat, hopelijk blijf je dat grote hart houden zonder dat mensen het beschadigen.
En vanmiddag mag je weer naar je grote speciale vriend ❤️
