fafa is hoe een van mijn oppaskindjes mij vroeger noemde.
Hij had een papa, een mama, en zn opa en oma noemde hij lulu en mimi. Verzorgers moesten van hem een dubbelklank hebben blijkbaar π
Eva werd dus fafa. En irl noemen mn vriend en 2 vriendinnen me nu ook fafa (of fa, faf of faatje)
Allemaal door die ene peuter 20 jaar geleden.
En ik haat het trouwens om het met een hoofdletter te zien. Fafa klopt niet in mn hoofd π