Ik zit momenteel aan t eind van het derde jaar van een vierjarige postdoctorale opleiding en heb tijdens mn opleiding 2 kindjes gekregen (2 jaar geleden en 2 maanden geleden 😊).
Deze opleiding is wel een “vereiste” om door te kunnen groeien binnen mijn vak, maar er zijn jaarlijks maar weinig opleidingsplekken. Toen ik eindelijk werd toegelaten op mn 28ste na drie jaar solliciteren, wist ik dus dat de kans groot was dat ik moeder zou worden gedurende mn opleiding, want wachten tot er na was geen optie en de opleiding niet ingaan ook niet.
Mn opleiding is wekelijks 8 uur en ik werk er 24 uur naast. Het is soms pittig en soms baal ik dat ik die dagen weg ben van mn gezin, maar ik had het niet anders gewild. Beide kindjes zijn bewust gepland, ondanks dat ik nog in de opleiding zat. Ik ben drie dagen per week bij mn kindjes, studeer als ze slapen of ga soms een ochtendje naar de bieb als ik echt achterloop. Ik ga dankzij deze opleiding meer verdienen in de toekomst waardoor ik meer thuis kan zijn. Ik zie het als een investering, zowel voor mn persoonlijke ontwikkeling naast mn moederschap maar vooral ook in de toekomst voor mn gezin. Voor nu is het soms even aanpoten en moet ik keuzes maken (vooral op sociaal vlak lever ik in helaas) maar het is het waard als ik aan de toekomst denk.
