Ik ben bij haar langs geweest. Ze wist bijna niks meer van gisteravond. Ze raakte ook weer helemaal in de war. Het ging van wel weten dat hij in het ziekenhuis ligt (maar voor totaal iets anders als waarvoor hij er nu is) tot vertellen dat hij vanmorgen is gaan werken (hij is al jaren met pensioen).
Ik heb wat met haar gepraat en ze zei op een gegeven moment dat ze wel wist dat ze niet alleen kon blijven.
Heb met haar afgesproken dat ik over een paar uur nog eens langsga. Thuis heb ik de huisarts van haar verteld. Toen ik haar naam noemde wist de assistente al genoeg. Ik heb gezegd dat als haar man niet naar huis mag vandaag dat er iets moet gebeuren want ze kan niet nog een nacht alleen blijven.
Ze gaan nu overleggen wat er moet gebeuren.