[verwijderd] zeker lastig. Al denk ik (met alle respect hoor!) dat het niet-eten van mijn dochter wel wat heftiger is. Ze is al 6, wordt begin september 7, je kan niet meer spreken van een fase. Ze eet ook echt veel minder gevarieerd dan jouw dochter. Daarbij is de achtergrond waarschijnlijk heel anders. Bij een arfid (eetstoornis) zoals mijn dochter heeft gaat het niet om het niet lusten of vies vinden. Het gaat om angst voor eten. Mijn dochter is bijvoorbeeld heel bang dat ze van groente, vlees en harde dingen moet spugen of dat ze zich gaat verslikken. Nu ik erover nadenk zou ze heel goed een trauma kunnen hebben want beide dingen zijn in het verleden vaak gebeurd.
Ze is zodanig bang dat ze het niet durft te eten, ookal heeft ze honger. Ik begrijp heel goed dat je dochters eetpatroon voor stress kan zorgen. Maar het is nog wel leeftijfsrelevant en normaal te noemen dat ze zo kieskeurig is. En met de dingen die ze wel eet bouwt ze geen tekorten op. Bij mijn dochter ging het al mis vanaf de opvolgmelk. Verslikken, obstipatie, niet meer groeien, etc. Vast voedsel was nog erger. Uiteindelijk heeft ze nutrini gehad en een aantal weken sondevoeding. Toen ze op gewicht was en brood at is dit gestopt.
Op dit moment wordt onderzocht welke supplementen ze moet gaan krijgen omdat ze ondervoed is. Werkt dat niet of stopt ze ook met haar broodjes eten, dan zal er uiteindelijk weer een sonde in moeten. En ze zal onder professionele begeleiding moeten leren eten.
Ik ben blij dat dit seizoen alle buikgriepjes aan dochter voorbij zijn gegaan, want ik vrees als ze na het eten van een broodje moet spugen, het helemaal mis gaat.
