Iedereen was welkom om mee te doen toch?
Ik worstel met de balans tussen voldoening, tijd, voldoende geld, noem maar op. De dagen lijken voller dan vol (maar zijn ze dat ook?) en ik heb al weken -wat zeg ik- maanden niet meer in mijn atelier gewerkt. Mijn sociaal leven ligt een beetje op zijn gat en dat vind ik helemaal niet erg, want ik heb al genoeg aan mezelf en mijn gezin. Ik merk dat ik de input van anderen alleen maar belastend vind. Maar is het wel goed voor me om mezelf zo terug te trekken?
Het voelt alsof ik zelf niet meer de regie heb, alsof het leven me helemaal vanzelf leeft. Alsof alles me overkomt.
Ik kwam dit plaatje tegen en dat zette me weer aan het denken.
Ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik zie zoveel beren op de weg. Mijn gezondheid, de zorg om onze zoon. Het feit dat ik nu een goed betaalde baan heb die ik goed uitvoer, maar waar ik weinig tot geen voldoening uithaal.
Nee, ik weet echt even niet waar ik moet beginnen. Maar ik weet wel dat ik me erg onvervuld voel én dat ik niet minder wil gaan verdienen dan ik nu doe.
