Al een paar keer heb ik hier wat willen schrijven, maar ik kwam er maar niet uit wat en hoe ik het moest verwoorden. Hierbij nog een poging (nummer 3482).
Ik heb het gevoel namelijk dat ik zoveel ballen in de lucht moet houden. Al die petten die ik op heb, het is me soms te veel. Moeder, vrouw, dochter, zus, vriendin, mijn werk, mijn hobby (die plots in een erg serieuze richting lijkt te gaan). En daarnaast ook nog de pet van mezelf, maar die lijkt ondergesneeuwd te worden.
Hoe krijg ik balans in al deze aspecten in mijn leven?
Hoe kan ik iedereen, maar vooral mezelf (!) tevreden stellen met wat ik doe?
Wat is nu eigenlijk wat ik echt wil?
Waarom lukt het me niet om mezelf eindelijk voldaan te voelen met wat ik doe?
Hoe kan ik mijn tijd nog beter verdelen / indelen zonder anderen daarmee te benadelen (en dan denk ik vooral aan mijn man en kind).
Allerlei vragen die al een tijdje door mijn hoofd spoken. Tijd is zo kostbaar, en qua werk lukt het me heel goed om te plannen, maar alles daarnaast loopt een beetje in de soep, omdat ik denk dat ik dan niet voldoende tijd kan besteden aan iets anders. Zo wil ik bijvoorbeeld heel graag verder met mijn hobby, maar dit kan ik alleen 's avonds en in het weekend (en dan eigenlijk alleen als de kleine slaapt) doen. Maar omdat het behoorlijk tijdrovend is, voel ik me elke avond schuldig dat mijn man weer op de bank een film zit te kijken (hij lijkt het geen probleem te vinden) en ik weer achter mijn laptop kruip.
Zou het werken om vaste avonden in te plannen voor mijn hobby? Hou ik dat vol? En is dat voldoende, gevoelsmatig, voor mij?
Allemaal vragen waarop ik toch wel snel antwoord hoop te kunnen geven....
