Een half succesverhaal. Mijn zus is chronisch depressief maar haar klachten zijn stabieler nu zij niet meer 100% veganistisch eet. Zij eet nu (net als ik overigens, maar ik om andere redenen) flexitarisch ofzo haha we eten 1 dag vlees, 1 dag vis, 5 dagen vegetarisch en daar van gemiddeld 3 dagen veganistisch. Ik eet geen ei en geen varkensvlees, want van die laatste voel ik me juist depressief (en ei ben ik allergisch voor). Zij eet ook geen varkensvlees maar wel ei en dan kaas en magere yoghurt.
Ik merk in m'n zwangerschap nu trouwens dat ik me ook beter voel bij een minder streng vega dieet. Ik droomde elke nacht over vlees en ei en dus ik eet op moment nog een dag extra vlees.
Zijn je vitamines wel gecontroleerd? Want dat kan ook een oorzaak zijn.
Een beetje lastig is, dat een goed uitgebalanceerd dieet voor ieder mens anders is. Wat voor de een werkt, werkt voor de ander helemaal niet. 100% vegan werd ik ook niet happy van. Ik kreeg vitamine tekorten, ondanks dat ik bij slikte en echt wel m'n best deed, naar ik ben voor veel soorten voedsel (waaronder ook de meeste noten bv) allergisch en daarmee kon ik geen fatsoenlijk dieet maken.
