@[verwijderd] … wat heftig voor je dochter en voor jou. Hier heeft dochter van 5 ook wel dingen die ze echt spannend vindt, wel veel minder dan jouw dochter hoor. Het helpt om er samen veel over te praten, vragen waar ze bang voor is en dit proberen te relativeren. Maar niet zeggen dat haar angst ongegrond is want voor haar is het heel echt allemaal. Verder helpt het om dingen eerst samen te doen. Ik heb hele lessen peutergym meegedaan om haar van haar angst af te helpen. Wat overigens maar deels gelukt is... 😉 Wat goed dat jullie hulp krijgen, ik ben benieuwd wat ze hier voor tips hebben.
@[verwijderd] Dat zijn pittige situaties inderdaad, wat fijn dat het nu wat beter gaat met je dochter (en met jou). Ik zou zeker hulp zoeken, al is het alleen maar om je verhaal kwijt te kunnen en praktische tips te krijgen om ermee om te gaan...
@[verwijderd] Spannend inderdaad. Ik heb afgelopen dinsdag (een begin van) een ontwikkelingsstoornisonderzoek gehad. Dit was niet meer dan een gesprek over hoe ik nu ben en hoe ik vroeger was. Het viel mij wel mee. Het nadeel vond ik wel dat mijn moeder mee moest, omdat het over vroeger ging en ik heb niet goed contact met mijn moeder en ze wist ook een heleboel niet van mij wat ze nu dus wel weet. Uitslag is nu: geen ass, waarschijnlijk wel add, dus we kunnen medicatie proberen om het wat rustiger te krijgen in mijn hoofd. Hier kun je vrij makkelijk aan en ook vrij makkelijk weer af aldus mijn psychiater...😉