Ik werk als faillissementsmedewerkster bij een advocatenkantoor. Ik ondersteun de curator van ons kantoor. Ik heb contact met crediteuren, debiteuren, werknemers, de bank en allerlei andere partijen die betrokken en/of benadeeld zijn door het faillissement.
Ik beheer ook het volledige debiteurenbeheer van kantoor. Ik schrijf debiteuren aan, bel ze als ze niet betalen en niet op brieven reageren en laat dagvaardingen uitbrengen als debiteuren het echt laten afweten. Verder spreek ik afbetalingsregelingen af met debiteuren die daar om vragen en houd ik uiteraard ook bij of deze worden nagekomen.
Dan verzorg ik ook nog de kantoorvoorraad, bereid ik de kantooroverleggen voor en notuleer ik deze en regel ik allerhande zaken binnen kantoor.
Bij grote drukte, vakantie en/of ziekte van collega’s spring ik bij op het secretariaat.
En dat allemaal in 24 uur per week 😏.
Tot 1 maart werkte ik gewoon op het secretariaat en werkte ik dus voornamelijk brieven en processtukken uit. Het werk in de faillissementen deed ik er dan een beetje bij. Ik was het wel aardig beu na 7 jaar en heb dat ook aangekaart bij mijn bazen. Ik heb toen ook gezegd wat ik wel graag zou willen doen en dat vonden ze een prima idee.
Nu dus weer helemaal happy op mijn werk. Nou ja, bijna helemaal, mijn secundaire arbeidsvoorwaarden zijn echt niet goed en mijn salaris kan ook beter. Maar goed, ik zit wel heel dichtbij huis, wat heerlijk is, en mijn werkgever is superflexibel.
