• [verwijderd]

[verwijderd] het taalverschil maakt het lastig ja! Wat je schrijft over het niet afmaken is zo herkenbaar, voor mij is de therapie het eerste in mijn leven waar ik nog steeds gemotiveerd in ben. Tegelijkertijd helpt dat ook weer, want blijkbaar kan ik het dus wel zeg maar..
Ik hoop wel voor je dat je hier op een of andere manier iets mee kunt, want het is gewoon een rotgevoel. Sterkte 😘

  • [verwijderd]

Jeeeehj, peuter wil eindelijk zindelijk worden 🎉🎉
Werd ook wel tijd want over 3 maanden gaat hij naar de kleuterklas.
Nu zit hij de hele dag op zijn potje of op de wc, is er niet meer vanaf te krijgen 😁

Ow en ik heb een supermooie nieuwe rok binnen gekregen vandaag en vanmiddag ook nog een broek.

Toch fijne dingen bij de misselijkheid, voel ik me toch weer even blij 😊

    [verwijderd] en toch.. ik lees nu een iets ander verhaal voor mijn gevoel dan een paar maanden geleden, toen dit onderwerp ook een beetje voorbij kwam. Nu hoor ik veel meer "ik weet dat niet zo is maar zo voelt het nog wel" terwijl je toen nog gewoon zei dat je zelf vond dat je zo was. Dat is toch een vooruitgang..

    @[verwijderd] knuffel! Herkenbaar voor een stuk, al is het bij mij vooral structurele onderschatting geweest in mijn jeugd. Ik draag daar nog de tekenen van, en dat maakt me nu vooral erg kwaad. Dus ik hoop dat die kwaadheid een en ander in beweging kan zetten...

    [verwijderd] hahahaha jij schrijft mijn blije bericht! đŸ¤Ŗ peuter van 3 wordt eind oktober 4, maar tot nu toe panisch voor potje en wc haha. Gisteren ineens wat druppels geplast op het potje, de rest in zijn luier. Dus ik denk; he he, hij durft erop te zitten en probeert het in elk geval. Vandaag op het kdv hele dag luier om; helemaal prima.
    Eenmaal thuis een paar keer flink geplast op het potje. Weigert ook een luier te dragen dus volgens mij is hij nu echt op weg om zindelijk te worden

      • [verwijderd]

      Bedankt allemaal voor de reacties. Sorry dat ik niet meer heb gereageerd. Ik merk dat ik het moeilijk vind allemaal. Ik weet niet goed wat ik moet denken en zeggen.

      Ik heb me als kind, tiener en volwassene eigenlijk altijd onbegrepen gevoeld op het gebied van wie ik ben. Ik weet zelf ook niet wie ik eigenlijk ben, ik ben er nooit achtergekomen zeg maar.
      Ik werd in een bepaalde hoek gezet en heb mijzelf daar altijd geprobeerd te zoeken. Maar niets paste, ik werd nergens enthousiast over of blij van. En ik dacht dat dat aan mij lag, dat ik gewoon niet deug. Nu pas realiseer ik mij dat de hoek verkeerd is, niet ik. Dat is een pijnlijke en zeer verdrietige openbaring.

        [verwijderd] wat mooi verwoord en het is inderdaad een pijnlijk besef. Ik vind dat een van de meest lastige dingen van kinderen hebben, de confrontatie en realisatie die het soms oplevert.
        Ik heb even geen idee wat ik kan doen om te helpen, dus van een afstand, knuffel!

        [verwijderd] je hebt dat heel juist onder woorden gebracht. Deze realisering zal je helpen om met een schone lei als het ware te beginnen.

          • [verwijderd]

          [verwijderd] Wees om te beginnen lief voor jezelf en eis niet te veel van jezelf. Eis niet van jezelf dat je het volgende week allemaal moet weten. Geef jezelf tijd om dit te laten landen, want het is nogal niet wat!

            [verwijderd] Het begin is er! Kom op meid, je bent zoveel meer waard. Ik weet ook niet goed wat voor een advies ik je nu kan geven maar volgens mij is deze realisatie al een hele grote stap in de goede richting. Knuffel!

            • [verwijderd]

            Luuz hier ook eind oktober 4 inderdaad en ik ben zo blij dat hij eindelijk begint.
            Want ze moeten echt uit de luiers zijn als ze naar de kleuterklas gaan, dus hopelijk gaat het nu snel!
            Middelste was precies zo, ook op het laatste moment zindelijk.
            Oudste al met 2,5 dus het kan ook anders.
            Maar ik ben allang blij dat we nu zeker niet met twee kinderen in de luiers zitten, als de baby er straks is.

            [verwijderd] ik heb wel meegelezen maar niet gereageerd, ik wist gewoon niet wat te zeggen.
            Maar zoals je dit omschrijft... ÊÊn en al herkenning.
            Zo moeilijk als je niet weet wie je bent en je bent zo'n beetje het product geworden van alle meningen en visies van mensen om je heen, zeker als je daardoor het gevoel krijgt niet goed genoeg te zijn, niet te deugen en dat alles wel aan jou zal liggen.
            Als je er dan achter komt dat het heel anders in elkaar zit kan dat inderdaad heel pijnlijk en verdrietig zijn...

            [verwijderd] ik heb eerlijk gezegd ook geen idee waar je moet beginnen...maar ik wil je wel even sterkte wensen!

            Mijn man gaat dit weekend met de kinderen weg en ik heb een gezichtsbehandeling en manicure geboekt!

            • [verwijderd]

            [verwijderd] Als je wat meer info wilt lezen over hb, dan is www.hiq.nl een goede website.