[verwijderd]
Nescio Drie dagen in het ziekenhuis zou ik toch ook niet fijn vinden. Lekker thuis met kraamhulp na een nachtje ziekenhuis, dat was ideaal.
Nescio Drie dagen in het ziekenhuis zou ik toch ook niet fijn vinden. Lekker thuis met kraamhulp na een nachtje ziekenhuis, dat was ideaal.
iMoeder ik begrijp dat dit voor jou een nare ervaring moet zijn geweest.
Er zijn echter ook verhalen (zoals die van mijn zus) waarbij de enorme nabloeding pas kwam toen de vk allang weer naar huis was (en als ze poliklinisch was bevallen ze dus allang weer thuis was geweest). Doordat ze zelf tijdig aangaf aan de kraamhulp dat ze wel erg veel vloeide, is er tijdig hulp ingeroepen. Dat betekende met ambulance naar het ziekenhuis, maar dit was dus niet voorkomen geweest door poliklinisch bevallen. En het was haar 3e en bij de eerste 2 had ze hier geen last van gehad. Ze hebben toen wel aangeraden bij een eventuele 4e in het ziekenhuis te bevallen en ik denk dat ze dit advies wel had opgevolgd.
Om aan te geven dat poliklinisch bevallen niet de oplossing voor alles is...
@Torretjeee Ik heb erg mijn best gedaan om dat artikel door te worstelen, aangezien ik alleen maar een soort boosheid voelde opborrelen. Het artikel is compleet uit één visie geschreven en daardoor dus zeer eenzijdig en geeft vrouwen de indruk dat zolang ze maar zelf het heft in handen nemen, het wel goed komt.
Ik zie ook niks van cijfers terug waar staat dat een ziekenhuis bevalling vaker eindigt met ingrijpen. En dan kan ik nogmaals herhalen: komt dat misschien ook doordat complicaties bij thuisbevalling in het ziekenhuis opgelost worden?
En wat door anderen gezegd is: een deel van de vrouwen die niet thuis kunnen bevallen hebben een medische indicatie en daar zijn de risico’s op complicaties en ingrijpen ook groter en dat bepaalt dus ook die statistieken.
Zo had ik na twee keizersnedes wel eigenwijs kunnen zijn (of sterk kunnen vertrouwen op mijn eigen lichaam, zoals het artikel stelt) en voor een thuisbevalling kiezen, maar dat is dan vragen om ellende en complicaties die misschien niet tijdig opgelost kunnen worden met alle gevolgen van dien.
Ik ben het dus op geen enkele manier eens dat iedere vrouw maar moet vertrouwen op haar eigen lichaam, als mensen die er jaren voor gestudeerd hebben en ervaring hebben met bepaalde medische indicaties dat afraden om thuis te bevallen. Dat zou ik dus complete waanzin vinden.
Thuisbevallen kan in mijn optiek dan ook alleen als het medisch verantwoord is. Maar dan vind ik eigenlijk dat die beslissing dus ook altijd moet liggen bij de arts (gynaecoloog) en niet bij de verloskundige.
samenwerking tussen gynaecoloog en verloskundige vind ik ook essentieel.
[verwijderd] Ik vond het wel geruststellend, omdat ze helpen de BV op gang te krijgen en je gewoon zelf ook goed opgevolgd wordt.
Zoals gezegd is een kraamverzorgster die ononderbroken elke dag komt niet de norm hier. Vandaar dat die dagen ziekenhuis wel helpen om alles te organiseren.
Thuis bevallen: als er medisch niks mis lijkt en het ziekenhuis goed te bereiken is vind ik dat het moet kunnen.
Bij de eersts heb ik gekozen voor poliklinisch omdat ik tijdelijk bij mijn ouders woonde waar ook nog 6 broertjes en zusjes woonden. Tja dat zag ik niet erg zitten Het werd gelijk al medisch door meconium in het vruchtwater en later een keizersnee dus bij 2/3/4 niet hoeven nadenken wat ik wilde. Al vind ik het jammer dat ik nooit thuis zal bevallen
Ik deelde de link en ben voor vrije keuze. Ik ben 2 keer bevallen en 2 keer in het ziekenhuis. Gewoon omdat ik liever niet thuis beval, had ook een geboorte hotel mogen zijn.
De eerste keer was medisch en de tweede keer niet. Mijn beide ervaringen zijn goed, hoewel ik de eerste keer niet genoeg wist en daardoor meer complicaties had tijdens de bevalling. Ik denk dat wanneer ik niet in het ziekenhuis was het veel beter was verlopen. 2de keer had ik ook een fluxus en was ik blij dat ik in het ziekenhuis was, maar meer zodat al het bloed niet in mijn eigen huis lag. Ik had net zo goed thuis kunnen bevallen en dan had ik wel een fluxus gehad maar is er geen extra ziekenhuis personeel bij geweest. Ik had mijn eigen verloskundige.
In het ziekenhuis draait het om protocollen en preventieve ingrepen. Dat mag je weigeren en veel mensen weten dat niet. Vaak vertellen ze je niet eens wat ze je geven, zoals de oxytocine spuit.
Ik vind zelf thuis bevallen dood eng. Ik ben ook erg blij dat ik twee keer in het ziekenhuis ben bevallen. Bij dochter pas op laatste moment een medische indicatie gekregen. Ik kwam binnen met 36+4 en een hoge vliesscheur. Ik mocht niet meer weg ivm bacteriën en eventuele infecties.
Bij zoon al eerder een medische indicatie door astma en gewicht.
Dochter is uiteindelijk zelf gekomen dus geen inleiding zoon is doordat hij zo groot werd ingeleid.
Ik vond de geruststelling van artsen in de buurt erg fijn.
Dus thuis bevallen zou ik zelf niemand aanraden.
Torretjeee Niet mee eens. Ik heb nooit een spuit gekregen, ben nooit ingeknipt en heb nooit het idee gekregen dat ik nummer zoveel was die in een protocol moest passen.
Nescio Zo heb ik het in de UK ook ervaren. Fantastische zorg gehad daar. Thuis bevallen is er sowieso niet bepaald de norm (maar zo'n 2% van de geboorten zijn thuis), en werd het eigenlijk ook niet als optie gegeven, maar ook als was het wél een optie had ik er dus écht niet aan moeten denken...
Torretjeee In het ziekenhuis draait het om protocollen en preventieve ingrepen.
Dat haal je ook heel duidelijk uit dat artikel, maar strookt niet per se met de waarheid. Ik heb dat gevoel iig nooit gehad bij mijn bevallingen. Er werd juist heel erg met me meegedacht en gekeken naar wat ik graag wilde. En dat er protocollen zijn is logisch en ook alleen maar verstandig. Maar het atikel doet voorkomen of alle artsen en verpleegkundigen alleen maar naar die protocollen kijken en verder niet voor zichzelf na kunnen denken. Ik geef ze toch wat meer credits dan dat.
En persoonlijk had ik het heel tof gevonden als mijn verloskundige bij de eerste wat meer protocollen had gevolgd. Dan was er eerder ingegrepen en had ik er misschien wel bij kunnen zijn toen mijn dochter geboren werd en het niet ook nog als traumatisch ervaren.
Adje Dat haal je ook heel duidelijk uit dat artikel, maar strookt niet per se met de waarheid. Ik heb dat gevoel iig nooit gehad bij mijn bevallingen. Er werd juist heel erg met me meegedacht en gekeken naar wat ik graag wilde. En dat er protocollen zijn is logisch en ook alleen maar verstandig. Maar het atikel doet voorkomen of alle artsen en verpleegkundigen alleen maar naar die protocollen kijken en verder niet voor zichzelf na kunnen denken. Ik geef ze toch wat meer credits dan dat.
Ik ook. Vanwege de ruggenprik werd mijn temperatuur goed in de gaten gehouden. Deze mocht niet op 38.0 komen, vanwege infectiegevaar bij ons kindje (dan zou hij een paar dagen in het ziekenhuis moeten blijven). Ik kwam dus wel op 38.0 en de kraamhulp in het ziekenhuis (een eeuw aan ervaring) vroeg me hoe ik me voelde en wat ik wilde. Ik wilde het nog even aankijken. Zij belde met de gyn en heeft haar er van overtuigd dat ik me goed voelde en we zouden proberen de temperatuur lager te krijgen. Dat is uiteindelijk maar net gelukt (met paracetamol, ijswater en ijsjes), maar zonder die kraamhulp denk ik dat het er heel anders uit had gezien. Daar ben ik haar ontzettend dankbaar voor!
Ik heb een fantastische thuisbevalling gehad bij mijn tweede! Zo wil ik er nog wel 10 doen. Hypothetisch gesproken..
Mits medisch verantwoord vind ik dat het een eigen keuze moet zijn.
Ik ben vanwege een bloedstollingsafwijking nooit thuis bevallen, maar het lijkt mij heel mooi om mee te maken.
Torretjeee In het ziekenhuis draait het om protocollen en preventieve ingrepen
Maar dit is gewoon niet algemene waarheid, hoewel ik ok graag bij kiind lees, vind ik dit soort dingen ook echt bangmakerij. Het ziekenhuis wil juist zo min mogelijk ingrijpen, ze grijpen alleen in op moment bij nood van de baby of de moeder wanneer nodig. Juist niet preventief.
En hoewel ik wel voor vrije keuze ben, mits verloskundige / gyn akkoord zijn, vind ik het geen vrije keuze als je mensen onnodig bang maakt voor een ziekenhuisbevalling..
En je hebt altijd nare ervaringen in het ziekenhuis huis en er zijn ook mensen met een nare ervaring thuis.
Persoonlijk zou ik er nooit voor kiezen maar ik vind dat elke vrouw vrije keuze moet hebben.
Ik heb het artikel niet gelezen, maar ik vind eigenlijk dat je zelf moet kunnen kiezen. Well bijgestaan door een professional, dat dan weer wel.
Ik ben poliklinisch bevallen en had daarbij een zeer doortastende verloskundige die ongeduldig ziekenhuis personeel op hun donder gaf toen ze kwamen vragen hoe lang het nog zou duren
Behalve de vk en kraamzorg was er niemand van het ziekenhuis bij de bevalling zelf, maar ik vond het een fijn idee dat er hulptroepen en mogelijkheden dichtbij waren.
Maar dat een ander liever in de eigen vertrouwde omgeving willen bevallen snap ik ook goed.
Twee keer in het ziekenhuis moeten bevallen vanwege een medische indicatie. Bevalling 1 ging sneller dan verwacht, er was niemand beschikbaar om mij tijdens het persen te begeleiden. Ik moest het maar tegenhouden?!? Bevalling 2 nog sneller en wilde ik tot het persen niemand erbij hebben. Toen het zover was kreeg ik de opmerking dat het gezien de tijd niet mogelijk was dat ik al volledige ontsluiting had. De enige op dat moment nog beschikbare gynaecoloog was lunchen en ze wilden haar niet onterecht storen. Ik ben zelf toen maar begonnen met persen, want ik kon het echt niet tegenhouden. Zo geweldig is een ziekenhuisbevalling niet.
Het grote voordeel van een thuisbevalling lijkt mij dat er iemand enkel voor jou is en dat je niet achter in de wachtrij aansluit als je iemand nodig hebt. Bij de eerste moesten we ook nog een week in het ziekenhuis blijven. Vreselijk! Slaap je eindelijk na een nacht weer geen slaap door alle herrie en een pasgeboren baby, komt er weer iemand je kamer binnen rennen met koffie, thee en limonade en een blij ei gezicht of een stomme controle. Of moet je de kamer delen met een kraamvrouw die de hele dag aan het janken is. Na een week was ik helemaal op en vrij snel daarna raakte ik depressief.
Ik denk dat voor het psychisch welzijn van de kraamvrouw de thuisbevalling echt een groot voordeel is. Niet alleen de medische aspecten zijn van belang.
Nescio
Hier gemakkelijke zwangerschap gehad maar ben heel blij dat ik in het ziekenhuis moest bevallen en er ook 3 dagen moest blijven vanwege mijn schildklier.
Dit heeft het leven van m'n zoontje gered. Op dag 3 werd ontdekt dat zoontje een best wel grote hersenbloeding had. Was er niet zo snel ingegrepen waren we hem kwijt.
Nu zag ik een uur na de bevalling dat iets niet klopte maar hij deed die kleine rare bewegingen toevallig alleen als ik keek. Maar tja bij de grote epileptische aanval was hij binnen 30 seconden 2 gangen verder bij hc de en waren ze hem al aan het onderzoeken.
Dit is iets wat heel weinig voorkomt bij normale bevallingen. Schildklier had hier totaal niks mee te maken.
Maar hierdoor ben ik wel voor een ziekenhuisbevalling inclusief enkele nachten in het ziekenhuis verblijven.