Manque oh dit is echt precies waar ik tegenaan loop! Vooral in de begindagen heb ik me vaak alleen en onbegrepen gevoeld, zelfs gedacht dat hij me niet graag zag en onze relatie wilde verbreken... terwijl het voor hem juist rock solid was. De stam, inderdaad. Hij is echt een leeuw voor onze dochters, sterk, beschermend, altijd daar... een geweldige vader. Maar ik met mijn gevoeligheden en mood swings loop vaak tegen een muur van onbegrip. Hij vindt mij vaak onlogisch, instabiel en nalatig (mijn onvermogen om met praktische zaken om te gaan), en dat krijg ik ook te horen.
Ellenlange uitleg heeft hij niets mee, net als met mijn kijk op de zaak of hoe ik me ergens bij voel. Ik moet gewoon zeggen: ik wil X, doe jij dat. En dan doet hij het zonder aarzelen. Maar als ik de boodschap probeer in te kleden begint hij al te zuchten...
