Heel herkenbaar. Toen ik een jaar of 17 was voelde ik mij zó moe. Alles wat te veel en alles kostte moeite. Ik ben destijds ook bijna twee jaar niet naar school gegaan, of hooguit een paar uur per week, omdat dat te veel was. Zo vaak bloed geprikt, van allerlei onderzoeken gehad en er kwam niks uit. Werd ook continu gesproken over dat ik depressief was, terwijl ik wist dat het mentaal niet ging omdat ik fysiek niks kon.
Anyway, de oorzaak is nooit bekend geweest. Heb van alles laten onderzoeken en geprobeerd. Het was normaal om 14 uur per dag te slapen en meer dan accepteren kon ik toen niet. Inmiddels (>10 jaar later) gaat het wel beter dan toen. Ik weet dat ik me niet zo voel als een normaal iemand van mijn leeftijd, maar dat heb ik geaccepteerd.
Aan mijn verhaal heb je dus niet zoveel, maar misschien wel fijn om herkenning te lezen. Ik weet ook hoe frustrerend het is. In ieder geval zou ik je niet laten afschepen en laten onderzoeken wat er te onderzoeken valt. Vitamines, schildklier door bloed prikken, suiker laten checken etc. Hopelijk komt er bij jou wel een oplossing!
