Ook ik werk in dezelfde sector. Veel collega’s (waaronder ik) hebben kinderen maar er wordt toch echt wel verwacht dat je zelf bepaalde problemen oplost. Er zijn cliënten die gewoon echt op je rekenen en die slecht tegen last minute wijzigingen kunnen dus is het de bedoeling dat je dat ook probeert te voorkomen. Daarnaast hebben collega’s ook een volle caseload en je kan niet zomaar verwachten dat anderen je problemen oplossen. Wanneer er echt nood aan de man is, is daar gelukkig alle begrip voor en is er altijd wel iemand die wil bij springen.
Ondanks dat ik ontzettend lieve collega’s heb en er in overleg met de leidinggevenden veel mogelijk is, zou iemand met de instelling die jij omschrijft er snel weer uit liggen vrees ik. En persoonlijk begrijp ik dat heel goed.