Robije ik zie het ook absoluut niet als een aanval, ik vind namelijk dat je helemaal gelijk hebt. Ik zit alleen met het feit dat ik wil dat hij zelf die keuze maakt en mij achteraf niks kwalijk kan nemen, snap je? Het zijn wel zijn ouders, daar is hij ongeacht wat voor negatieve stempel ze op hem achterlaten wel loyaal aan. En we zijn samen juist zover gekomen doordat ik hem altijd hierin zijn eigen keuze heb laten maken.
De volgende keer ga ik ook gewoon met N. weg als ze hier langskomen of hij gaat er inderdaad zelf maar naartoe.
[verwijderd] daar ben ik al meer als 5 jaar mee bezig. Het is echt een heel proces en ik ken het proces, dus vind ik dat ik hem verplicht ben ook hem de tijd te geven.
Op zulke momenten als deze gaat hij geen eerlijk antwoord geven. Hij heeft dan echt een conflict met zichzelf.
En voor dat soort gesprekken hebben wij mijn moeder, die morgen vast en zeker het onderwerp aansnijd. π( ze weet er al van. π)
Ik hoop gewoon dat hij met de tijd een beslissing voor hemzelf gaat maken maar ook voor ons gezin.