Vulpen nee. Ik vermoed wel adhd, evenals mijn zwager. Maar die is een tikje erger nog😂 mijn man vindt zelf echter van niet en hij zei een tijd geleden dat áls hij dat al zou hebben, hij er goed mee om kan gaan.
En dat klopt misschien ook wel. Maar WIJ kunnen er niet mee omgaan, omdat hij er niks mee doet. Ik heb nooit gezegd dat hij ook aan de medicatie moet, maar hij moet er wel wat mee doen. Dat hij geen onderzoek wil kan ik nog wel begrijpen, maar hij wil niet aannemen dat hij ook zonder diagnose stappen kan zetten. Mocht daar verandering van komen, is dat misschien een motivatie om wel te kijken of een diagnose op zijn plaats is. En ik heb ook aangegeven dat ik daar echt bij wil helpen en dat hij er niet alleen voor staat, maar hij vindt het gewoon niet nodig. De oudste is nog maar 9, dus nog hartstikke jong en uiteindelijk bepaal ik wat er qua behandeling wel en niet gaat gebeuren. Uiteraard in overleg met zijn therapeut, maar ik moet die beslissing voor hem maken. Maar dat kan ik bij mijn man natuurlijk niet doen. En als hij her vertikt om hulp te zoeken of iets te veranderen, dan houdt het op.
Men daarnaast vind ik een kind met adhd en ass soms echt ruk, want alle spontaniteit in het gezinsleven is weg. Alles moet voorbereid worden. Onverwacht bij mijn moeder koffie drinken is gegarandeerde ellende. Prima, hij kan daar niks aan doen. Maar het is ook zo ontzettend mooi! En ik vind het echt heel jammer dat mensen dat niet inzien, vooral mijn man niet. Die ziet alleen het negatieve erin.
