@[verwijderd] @Manque ik had vanmiddag een semi-verplichte bijeenkomst met workshops van mijn werk. Dit werd echter georganiseerd in een ander pand waar ik nog nooit geweest ben, en ik ken daar letterlijk niemand (is een andere vestiging).
Dus ik heb de hele middag voor ik daar naar toe moest, me al gek lopen maken over wat er zou kunnen gebeuren. Vervolgens ga ik daarheen en kan ik de ingang niet vinden...🙄
Ben 3 rondjes om het gebouw heen gefietst, tot op het parkeerterrein. De portier had me allang gezien maar sprak me niet aan.
Wel keek hij heel raar, omdat ik dus het terrein op fietste, weer terug ging en later weer langs kwam.
Dus toen maakte ik mezelf helemaal gek dat hij me wel heel raar zou vinden, en durfde ik hem niet meer onder ogen te komen.
Ondertussen was ik al een paar minuten te laat, en durfde ik ook niet meer naar binnen te gaan, omdat iedereen me dan vast aan zou staren omdat ik te laat was.
Dus ben ik met m'n staart tussen de poten weer terug naar huis gegaan... Schaam me kapot dat ik zoiets niet eens kan/durf, ondertussen ben ik nu alles weer aan het over-analyseren. Zo zit ik uitvluchten voor morgen te verzinnen, want stel je voor dat ze morgen op mijn werk vragen waarom ik er niet was!
Echt, ik word gek van mezelf. Zou zó graag die doemdenkende, negatieve gedachten eens uit willen zetten 🙁
